Laleczka z porcelany
skrzywdzona
przez ludzkie pozory

Powiedział mi dziś
człowiek młody
Że moje serce
jest nie warte żałoby

Żałoby
mej duszy zranionej
Zraniona przez skryte
oszustwa
które wypełniła ma pustka

Pozytywka ze szkła
rozumie głąb duszy
Podarowałam jej połowę mej skruchy
Zmartwienia
Łzy wyciśnięte z mej duszy

Ukryłam wszystko
w cierniach mej suszy
Suszy na mych ustach
spękanych
Nie powinnam rozdrapywać rany