Drzewa jesienią
przeżywają złości
I pełne zmartwienia
niezrozumiałości

Krzywdząca jesień
duszę liści zabiera
Przestają być
dziećmi drzewa

Martwe ciała
na zimnej bezradności
One pragną tylko miłości
Lecz dostały tylko los brutalności

Bruralności losu
oszukać się nie da
Zawsze zaspokoi
swe własne pragnienia