LXXIX. Ostatnie spojrzenia
Co się dzieję na końcu świata?
Rozsiane zniszczenie
krąży po naszej ziemii
Nasza miłość
się oddala
a koniec jest bliższy
niż miłowanie tego świata
Jesteśmy zniszczeni
nic nam nie pozostało
tylko się spojrzeniem dzielić
Dzielić się ostatnimi
kropelkami łez i cierpienia
Niebo umiera
Światłość je wypełnia
Słońce się ściemnia
Ostatnie spojrzenia
na morze błękitne
które tak wiele mi podarowało
Pokazało mi jak kochać
jak miłować
Jak nie spaść z klifu rozpaczy
który szepcze do mnie
każdej nocy
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro