Czymże jestem?
Dla ciebie mogę być

różą powstałą z popiołu

Niczym feniks odbudowany
dawający szansę dla narodu

W innych czasach
mogłam być
jedynym kwiatem miłości
oślepiającym
jednego wybranego

Nie widząc świata
podążałabym za twoimi krokami
kierowałabym się tylko
miłosnymi poszlakami

Po czasie
w dzisiejszym spotkaniu
jestem tylko
zapomnianą przez serce
najdrobniejszą z wielu
marnym kwiatkiem
czekającym na los jesieni

Źródło zapomniane
lecz serce pamiętane
słońce niechaj świeci
Lecz blask skierowany
na dorodną
godną
różę
zbierającą westchnienia
gardzącą ludzkimi uczuciami