IX. Strata lasu
Pośród lasu huśtawka jest ta
Na której można nasłuchiwać otoczenia
Na drzewie wiekowym znajduję się
To miejsce jest wręcz magiczne
Pewnego dnia zastałam ścięte drzewo
Dzieło człowieka
zrujnowało największy pomnik otoczenia tego
Człowiek obojętny wręcz na krzywdę lasu
Nie przejęty, żałobom leśnych stworzeń
Które rozpaczają nad wielką stratą
części tego lasu
Ten las był niegdyś piękny
Wtargnięcie człowieka zabiło życie toczące się pośród lasu
Jeden ruch
Lecz wielka strata
Do dziś dzień
człowiek przeklinany jest w tych lasach
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro