Usycham

niczym kwiat bez warunków do życia

Tęsknię za porankami
które obdarowywały mnie pięknem

Gdzie zniknęły gwiazdy
które poruszyły me serce?

Moim oczom ukazuje się

Ziemia

Stąpamy po niej
lecz wdzięczności nie rząda

Żyję dla ludzkości
Niczym niewidzialna dłoń
Oddana losowi

Towarzyszy przy każdym kroku

Nawet przy tym ostatecznym

Upadłym

Ofiarowanym dla aniołów
spoglądających
na zawartość naszych serc