CLXXII. Ogród wymarły
Owiany różami
Skruchą obdarzony
W najciemniejszą z nocy
został ujawniony
Złe języki wciąż powtarzały
Łamały słowa
dla własnej korzyści
składały
Już ogród
wymarły
najpiękniejsze duszę
osuszone
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro