VII. Historia żyć
Przechadzam się uliczkami
spotykając tłum ludzi
Jestem wręcz zagubiona
Mijam wiele twarzy
każda wnosi ze soba jakieś wyrazy
Jedna zmartwiona
wręcz przerażona
W oczach rozpaczliwie zasmucona
Mijam historię ludzkich żyć
Tysiące emocji
kłębiacych się wokół nich
Emocje
ukryte pod maskami
Oczy nie potrafią się kryć
Historia wypisana w oczach twych
Nie daję mi spokoju aż do końca moich dni
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro