*Summer*

Siedziałam sobie u siebie w pokoju na łóżku i pisałam z Luke'iem.

Luke7: właśnie, że nie

xSam: właśnie, że tak

Luke7: nie

xSam: tak

Luke7: nie

xSam: tak

Napewno zastanawiacie się o co kłócę się z blondynem. Przybliżę wam historię.

~~~~~~~

Luke7: jestem głodny

Luke7: strasznie głodny

Luke7: zjadłbym całą lodówkę

xSam: a to coś nowego

Luke7: o co ci chodzi?

xSam: o to, że jesteś strasznie głodny?

Luke7: a co w tym dziwnego

xSam: to, że ty jesteś głodny zawsze

Luke7: no w sumie racja, ale nie wyjadam całej lodówki

xSam: wyjadasz całą lodówkę skarbie :*

xSam: a biedni chłopacy muszą głodować :(

~~~~~~~

A resztę wiecie już co i jak.

Pisałam sobie tak z Luke'iem aż do mojego pokoju wpadła zdyszana Clarissa. Napisałam Luke'owi szybką wiadomość:

xSam: słońce ja napiszę później :*

xSam: Cler ma chyba problem

xSam: kocham cię

Luke7: okey :* powodzenia ;*

Luke7: P.S. ja ciebie mocniej kotku :* ^^

Odłożyłam telefon na szafkę i zwróciłam się do Cler, która w tym czasie, kiedy ja pisałam blondynowi wiadomość, ona usadowiła się na moim łóżku.

- Summer zabijesz mnie. - powiedziała po czym spuściła głowę i zaczęła bawić się swoimi dłońmi.

- Co się stało? - zapytałam przestraszona.

- Calum nie wie kim jestem.

- Ale ja o tym wiem. - odpowiedziałam.

- Ale to nie wszystko.

- Co jeszcze?

- Dzisiaj z nim pisałam i nawinął nam się temat mojej przyjaciółki, a ja spanikowałam i powiedziałam mu, że moja przyjaciółka nazywa się Sarah. - szybko wyrzuciła z siebie.

- Co!!?? - krzyknęłam. - Powaliło cię kompletnie. Rozumiem nie mówienie mu kim jesteś, ale okłamywanie go. Cler!!

- No wiem. - przytaknęła i znów spuściła wzrok na swoje ręce.

- Musisz mu wszystko powiedzieć. - stwierdziłam.

- Co!? Nie. Teraz nareszcie wszystko się układa. Calum mi zaufał, normalnie ze mną pisze. Powiem mu później.

- Obiecujesz? - zapytałam.

- Obiecuję.

- Tylko, żebyś serio później nie żałowała. Pamiętaj jak skończyło się ukrywanie przez Luke'a kim jest. Uwierz mi trudno jest komuś wybaczyć takie ukrywanie prawdy.

- Wiem, ale patrz na to z innej strony. Okazało się, że twój kochaś to Luke Hemmings. - stwierdziła na co obie zaśmiałyśmy się.

- Ale pamiętaj, ja naprawdę nie chcę abyście oboje cierpieli. - powiedziałam i mocno ją przytuliłam.

- Wiem. Nie będziemy cierpieć. Niedługo powiem mu, że to wszystko nie jest przez przypadek. - oderwałyśmy się od siebie.

- Okey. - uśmiech wpłynął na moją twarz, co Clarissa od razu odwzajemniła.

- A teraz wracaj do swojego kochasia. - powiedziała, a jej uśmiech stał się jeszcze szerszy.

- A ty do swojego.

- Racja. Napewno się martwi. Pa. - zażartowała, obie się zaśmiałyśmy i już pochwili Cler zniknęła za drzwiami mojego pokoju.

Reszta wieczoru minęła mi bardzo szybko na pisaniu z Luke'iem i śmianiu się z jego głupich żartów. Nawet nie spostrzegłam, kiedy powieki zaczęły mi się zamykać, a już chwilę później odpłynęłam do krainy Morfeusza.

*******

Rozdział do bani?

Dziękuje wam za:

~ 45,8K wyświetleń 

~ 4,1 votes

~ 172 komentarze

Jesteście cudowni, kocham was,

xx