*Luke*

Właśnie stałem przy kuchence i robiłem śniadanie, gdy usłyszałem kroki na panelach.

- Kochanie? - zapytałem, podrzucając jajko na patelni.

- Co? - burknęła, będąc bliżej mnie niż myślałem.

Wyłączyłem palnik i odwróciłem się w stronę Summer. Stała opierając się o blat kuchenny, zawinięta w niebieski kocyk, aż po samą głowę. Podszedłem do niej i mocno przytuliłem, całując ją w czoło.

- Dzień dobry, Luke. - uśmiechnąłem się na to, że sama z siebie to powiedziała.

- Dzień dobry, moje dwa aniołki. - odpowiedziałem natychmiast. - Jak się dzisiaj czujemy? - zapytałem, kładąc policzek na jej głowie i nadal ją przytulając.

- Tak sobie. - odparła, na co ja westchnąłem głośno. - Co się stało? - zapytała zdezorientowana, podnosząc głowę, tak aby mogła spojrzeć mi w oczy.

- Nic słońce. Nic. - uśmiechnąłem się delikatnie i znowu mocno się do niej przytuliłem, a ona oparła głowę o moją klatkę piersiową.

Staliśmy tak w ciszy przez jakiś czas. Nawet nie wiem, jak długo. Gryzłem się ze sobą przez jakąś minutę, ale postanowiłem jednak to zrobić. Chwyciłem jej podbródek i podniosłem tak bym mógł widzieć jej twarz. Nawet nie zdążyła zareagować, a ja już przywarłem do jej ust swoimi. Cieszyłem się jak dziecko, gdy w końcu oddała pocałunek. Z sekundy na sekundę stawał się co raz bardziej namiętny.

Oderwaliśmy się od siebie, oboje głośno oddychając, ale i z uśmiechami na twarzy. Znów mogłem podziwiać jej cudowny uśmiech. Jednak Clarissa jest strasznie mądra.

- Ale dobra, bo my tu buzi buzi, a ja muszę się umyć, ubrać, pomalować i posprawdzać czy wszystko mamy. - zaczęła wymieniać na palcach.

Przewróciłem teatralnie oczami na wypowiedziane przez nią zdanie. Od razu poczułem lekki ból w głowie, gdyż brunetka postanowiła mnie ukarać.

- Nie wywracaj na mnie oczu, okey? - rozkazała poważnie, ale w jej oczach mogłem dostrzec rozbawienie.

- Okey. - mruknąłem od niechcenia, przez co kolejny raz dostałem po głowie. - Kocham cię. - zaświergotałem, żeby przestała mnie już bić. I chyba mi się udało.

- Ehh.. no ja ciebie też. A mam inne wyjście. - zachichotała delikatnie, patrząc mi głęboko w oczy.

- No niestety nie masz. - zauważyłem.

- Ale dobra idę się już ogarnąć - stwierdziła i jednym płynnym ruchem wyrwała się z mojego uścisku.

Jakieś pół godziny później, gdy Sam była już gotowa i jadła śniadanie, postanowiłem ją wyręczyć i to ja właśnie sprawdzałem czy na pewno wszystko jest spakowane.

Staliśmy już przy drzwiach i wiązałem swoje trampki, gdy Summer stała obok z kluczami od mieszkania w ręce i czekała na mnie.

- Luke?

- Hmm? - mruknąłem wiążąc drugiego buta.

- Mamy ładowarki? - zapytała. Coś już tak myślałem, że o coś podobnego zapyta.

- Tak. Dwie. - poinformowałem ją.

- Stop. Wziąłeś moje witaminy? - kolejne pytanie, które mnie sprawdza.

- Tak, kochanie. Mam witaminy, nawet wziąłem drugą paczkę w zapasie, gdyby te ci się już skończyły. - zdjąłem skórzaną kurtkę z wieszaka i założyłem na siebie.

- No okey. Czyli wszystko mamy, tak? - zapytała dla upewnienia.

- Tak wszystko mamy, a teraz aniele ruszaj tyłek, bo spóźnimy się na samolot. - powiedziałem, śmiejąc się pod nosem.

Posłała mi jedno ze swoich morderczych spojrzeń i wyszła na korytarz. Wziąłem naszą wielką walizkę, przeniosłem na wycieraczkę i zamknąłem za nami drzwi na wszystkie spusty. Schowałem klucze do kieszeni, biorąc bagaż do ręki i doganiając Sam. Chwyciłem ją za rękę i skierowaliśmy się w stronę wind.

- Gotowy na miesiąc u mojej mamy? - padło pytanie od razu po tym, jak drzwi windy się za nami zamknęły.

- Powiedzmy. - odparłem niezręcznie, co wywołało tylko salwę śmiechu u zielonookiej.

Czyli już jest dobrze... chyba.

*******

Czy tylko ja cieszę się na wyjazd Luke'a do przyszłej teściowej? I jak myślicie to koniec humorków Summer, czy jednak nie?

P.S Od DZISIAJ do PIĄTKU rozdziały będą pojawiały się codziennie. Kochacie mnie?

Kocham Was,

xx

- Nat :*