*Luke*

Siedziałem jak na szpilkach w kuchni, denerwując się o Summer. Skończyło się na tym, że to jednak nie ja poszedłem z nią do lekarza, a jej mama. Dlatego teraz siedziałem sam jak palec w domu i denerwowałem się jeszcze bardziej, niż gdybym tam był teraz w przychodni z brunetką.

Gdy Summer nie wracała już od dobrej godziny, zacząłem się naprawdę martwić. Więc wyciągnąłem telefon z kieszeni i napisałem do zielonookiej.

Luke7: gdzie jesteście????

Na początku byłem zły, że nasza randką nie wypaliła, ale potem doszedłem do wniosku, że przecież najważniejsze jest zdrowie naszych dzieci. Randkę i oświadczyny zawsze możemy przełożyć. Tak, na tej randce mam zamiar oświadczyć się Sam. Jesteśmy ze sobą już całkiem długo i wiem, że to ona musi zostać Panią Hemmings. Żadna inna, tylko ona. Wiem, że brunetka nie lubi mocno zapełnionych miejsc, dlatego jutro wieczorem zabiorę ją do parku. Wieczorem, gdy będzie już prawie ciemno i tam się właśnie jej oświadczę. Moje myśli przerwały wibracje mojego telefonu, który leżał na blacie. Wziąłem go szybko w ręce i odblokowałem, mając nadzieję, że to Summer. I nie pomyliłem się.

xxSam: już wracamy Luke

Zmarszczyłem brwi. Żadnego 'kochanie', ani nic? Coś jest nie tak... błagam niech tylko dzieciom nic nie będzie.

Luke7: co się stało????

Odpowiedź uzyskałem prawie od razu.

xxSam: nic. powiem ci w domu, okey?

Luke7: okey, ale zachowujesz się jakby ktoś umarł...

xxSam: nikt nie umarł... jeszcze

Luke7: CO MA ZNACZYĆ 'JESZCZE'??? SUMMER

xxSam: dużo się wydarzyło... wszystko opowiem ci jak wrócę.

Luke: Sammmm...

xxSam: do zobaczenia w domu Lukey... pamiętaj kocham cię :*

Luke7: ja ciebie też :*

Teraz już kompletnie oszalałem i denerwuję się 1000 razy bardziej. Kurwa.

*******

Krótki... :'(

Kocham Was,

xx

- Nat :*