#7
-Ostatnio chciałeś mi coś powiedzieć.
-To już nic ważnego.
-No dobrze. To...co robimy?
-Nie wiem jak ty ale ja jestem głodny.
-Też bym coś zjadł ale, w śnie można czuć głód?
-Jeongguk, przecież to sen i umiesz je kontrolować więc wystarczy że pomyślisz o głodzie i o jedzeniu które chciałbyś.
-Okej! Hmm...mam!
Jeongguk zamknął oczy, pomyślał, otworzył a przed nim stały słynne polskie...
-Pierogi? Serio? ( btw ja je uwielbiam)
-No co? Zawsze chciałem ich spróbować.
-No dobra.
Jeongguk pomyślał o jedzeniu ktore zawsze chciał spróbować. Otworzył oczy a przed nim pojawił się stół z pierogami. Oczy młodszego zaświeciły, a Jimin na ten widok prychnął.
-Z czego się śmiejesz?
-Nic, nic. Jedz dalej.
~~~~~~~~~
I tu zakończę ^.^ (lubię was torturować) a tak na serio to mam lekcje do odrobienia. Potem może będzie ciąg dalszy :) miejmy nadzieję ;P
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro