- Jestem tu, więc nie płacz króliczku.- powiedział, ponownie przyciągając młodszego do pocałunku.

Jeongguk rozluźnił się, zamykając oczy. Kiedy je otworzył, zobaczył usmiechniętego Jimina.

- Widzisz? Jestem prawdziwy.- powiedział kładąc dłoń młodszego na swojej klatce piersiowej.- Oddycham, czuję, a moje serce bije.

Jeongguk spojrzał na Jimina od góry do dołu.

- Jimin?- zaczął.- Co ci się stało?- zapytał wskazując na nogi.

- Ah? To? Kiedyś ci o tym opowiem.- zaśmiał się nerwowo starszy i poklepał miejsce koło siebie.

Jeongguk usiadł. Jimin objął młodszego w pasie i siłą położył na łóżko również układając wygodnie głowę. Patrzyli sobie w oczy, dopóki starszy nie przerwał ciszy.

- Zostaniesz ze mną?- zapytał.

- Uhm...- na policzki Jeongguka mimowolnie wdarły się rumieńce.-...zostanę.- odpowiedział.

- To...dobrze.

- Tak bardzo...cię kocham.- zaczął, lecz sen młodszego bardzo szybko nadszedł.

Jimin przyglądał się śpiącego twarzy Kookiego dopóki sam nie zasnął, trzymając w objęciach te słabe ciałko.

~~~~~~
Jeszcze jakieś kilka rozdziałów i koniec i już nie napiszę bo głowa zaczyna mnie napierdzielać.