Rozdział 4
Zbliżałam się do parku, aż dojechałam nad jeziorko. Znajdowało się w centrum parku. Zawsze było z tej strony dużo ludzi, bo przy tej części jeziora znajdowała się pięknie oświetlona polana.
Zjechałam z chodnika i wzięłam deskorolkę w ręce. Teraz szłam w stronę lasu. Tam znajdowało się miejsce gdzie było takie coś jakby kawałek drewnianego mostu prowadzonego przez jezioro. W sumie nie wiem jak to fachowo się nazywa...
Przebiegłam przez las i ujrzałam charakterystyczne gęste rośliny, przez które przeszłam moim już wydeptanym wejściem. Las nie był tak dobrze oświetlony, więc o tej porze trudno trafić na to miejsce, ale ja znam je bardzo dobrze. Ukazało mi się jezioro i "półmost" <- Tak nazywałam to miejsce.
Odpaliłam muzykę z głośnika i stanęłam na deskach. Zaczęłam tańczyć, bawić i śmiać się. Wiedziałam że nikt mnie nie zobaczy, ponieważ tutaj nikt nie przychodził. Byłam tylko ja. Nie pokazywałam tego miejsca nikomu, nawet Filipowi i Sarze. Jedyne miejsce gdzie mogę odpocząć i się wyciszyć.
Po kilku piosenkach playlista się zmieniła i zaczęły lecieć podkłady piosenek. Zaczęłam śpiewać. Wiem że woda głos niesie, więc nie darłam się głośno, ale dałam się ponieść piosence.
But I'm only human
And I bleed when I fall down
I'm only human
And I crash and I break down
Your words in my head, knifes in my heart
You build me up and then I fall apart
'Cause I'm only human...
Tak mi pasował ten kawałek. Kocham tą piosenkę.
Po jakimś czasie miałam jednak wrażenie jakby ktoś mnie obserwował... Paranoja?
W połowie piosenki przerwałam śpiew i ruszyłam w stronę roślin. Rozglądnęłam się, ale nawet gdyby ktoś tam był nie dojrzałabym go, ponieważ już było dość ciemno na polu oraz te rośliny są naprawdę gęste.
- Chyba trzeba wracać - powiedziałam sama do siebie.
Zabrałam głośnik i na deskorolce wróciłam do domu.
W domu wszyscy już jeżeli w łóżkach. Ja również zmęczona poszłam pod prysznic i spać.
Witam!
Dzisiaj trochę krótszy rozdział :>
Napisałam jeden dłuższy, ale jednak podzieliłam go na dwa i ten jest krótszy a następny ma około 600 słów :33
Mam nadzieje że się podobał!
❤❤
Kamisamamira.blogspot.com
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro