Zbliżała się godzina spotkania. To miał być czas przemyśleń i zmian. Z jednej strony uwięzieni z drugiej przemiany w wampiry. Ale trzeba określić kolejność.

O godzinie trzeciej po południu wszyscy zaczęli się zbierać w mieszkaniu rodziny Carbonara. Niemal wszyscy którzy byli powiązani z tym co się dzieje. Oprócz jednej osoby.

- Chyba domyślacie się po co to zebranie... - zaczął ostrożnie Dante. - Nie wiem czy chcecie dalej pomagać.

- Co to w ogóle za stwierdzenie. - powiedział David. - Po tym co widzieliśmy to wręcz obowiązek pomagać.

- Okey... Trzeba ustalić co dalej... - stwierdził Dante. - W dodatku moja mama powiedziała że nadnaturalni są przetrzymywani w Human Labs.

- Powinniście zająć się żywymi z Human Labs. - powiedział Freyr.

- A co z Elfem? - spytał Lucas. - To też jest bardzo ważne.

- Nie sądzę by to było aż tak ważne. - powiedział Erwin.

- Możemy się zawsze podzielić. Część zajmie się Human Labs, a część poszuka Elfa. - powiedział Dante.

- Poradzę sobie sam... - stwierdził sucho Lucas.

- Nie poradzisz sobie. - powiedział Freyr.

- Co ty możesz o tym wiedzieć?

- Nadal jestem władcą Alfheimu. Znam ten lud. W przeciwieństwie do innych stworzeń potrafią nauczyć się każdego rodzaju magii. Mój przyjaciel na pewno go nauczył tego samego co sam wie. Potrzebujesz pomocy.

- Nie dzięki. Dam sobie radę. - powiedział oschle Lucas i wyszedł z mieszkania.

- Oby miał rację, ale w razie czego odnajdę tego przyjaciela. Może być potrzebny. - powiedział Freyr

- Co masz na myśli? - spytał Michael Quinn.

- Human Labs nie jest przypadkiem placówką rządu Stanów Zjednoczonych? - spytał Freyr.

- Jest... - powiedział Dante. - Co to ma wspólnego z Elfami?

- Jest pewne zaklęcie którego używali Aesir (Asowie). Spowolnienie Bifrostu. Moja przyjaciółka Beyla dobrze opanowała to zaklęcie i nauczyła go brata Byggvira. - powiedział Freyr.

- Nie powiedziałeś jak ma na imię... - stwierdził Simon

- Było nim Endiri, ale tak jak każdy kto wciąż tu żyje zmienił imię i ma teraz też nazwisko. - powiedział Freyr. - Powiem też szczerze, o czym wiedzą Dante i Erwin. Także zmieniłem dla bezpieczeństwa. Od teraz jestem Zaceed Skengerton i tak się do mnie zwracajcie. - pominął to, że wyczuwa kogoś z przeszłości z przeciwnej strony. Wyglądało na to, że Calypso nie zabiła ostatniego. To by też wyjaśniało czemu Cerberus interesuje się miejscem w którym uwięziona jest Gaia.

- W porządku. - powiedzieli pozostali w różnym tempie.

Po spotkaniu Dante musiał załatwić jedną rzecz. Była to rozmowa z Sonny'm. Od tamtych sytuacji z Erwinem nie rozmawiali ani na stopie zawodowej ani prywatnej.

Przyszedł na komendę główną Mission Row. Oczywiście nie obyło się bez szeptów niektórych współpracowników, bo zadaje się z poszukiwanym przestępcą.

Jednak nim wszedł zobaczył że ktoś jest w biurze Sonny'ego. Była to ta sama kobieta co podwoziła jego i Erwina do Los Santos. Gdy się im przyglądał spojrzała nagle na niego, Sonny również zwrócił na niego uwagę. Dante czuł się niezręcznie, ale Sonny wstał i otworzył drzwi.

- Chodź Dante... To dotyczy częściowo również ciebie. - powiedział Sonny.

Chłopak wszedł do środka i zamknął za sobą drzwi.

- O co chodzi...? - spytał Capela.

- Wygląda na to, że z twojego chłopaka zejdą zarzuty i poszukiwania. - powiedział Sonny.

- Co? Jak to? - spytał Dante.

- Panna Garcon ci to wyjaśni. - rzekł Sonny.

- Mój młodszy brat Dia uciekł jakiś czas temu z domu, niedawno go odnalazłam. Tak jak ja jest czarownikiem Psychikiem. Czytamy w myślach, kontrolujemy umysły i te sprawy. Z tego co się dowiedziałam od niego kontrolował umysły tak zwanego Zakshotu dla zabawy. Nie pamiętali tego co robili bo nie chciał by pamiętali. - powiedziała Nina Garcon. - Bardzo mi przykro, że przez mojego brata twój chłopak był poszukiwany.

- Czy coś się dzieje w twoim domu? - spytał Dante. Było to częściowo zawodowe pytanie.

- Babcia jest zwykłym człowiekiem, naszej matki nie ma już kilka lat, a ojciec pracuje cały czas. W praktyce tylko ja się zajmuję nimi i próbuje mi pomóc nasz sabat. - powiedziała kobieta. - A trójka młodych Psychików to spory kłopot.

- Może przeniesie się pani z Sabatem do miasta, będzie łatwiej... - powiedział Dante.

- Nie powinnam. Nasz Sabat mieszka w Paleto Bay od kilku pokoleń. - powiedziała Nina.

- Dobrze to zrobi twojej rodzinie i sabatowi.

- Zastanowię się nad tym i porozmawiam z ojcem. Dam wtedy znać. - powiedziała kobieta. - W Human Labs nie dzieje się najlepiej. Słychać stamtąd myśli istot. Masz mój numer, pomogę jeśli będzie potrzeba. - zdziwiło Sonny'ego co mówi kobieta, Dante nie. Nina z kolei wyszła z gabinetu zostawiając ich samych.

- Dante co się dzieje? - spytał zmartwiony Sonny.

- Nie wiem od czego zacząć.... Dużo się wydarzyło... - powiedział Capela.

- Od początku....

- Miałem dziwne sny... Potem osoba z tych snów objawiła się na szczycie góry Chilliad... Erwin pomógł mi odnaleźć Ereshkigal, Mezopotamską Boginię Podziemii, ta skierowała nas do Freyra... Gdy z pomocą tego Boga uwolniliśmy Ereshkigal ta dała nam możliwość ostatniego spotkania z bliskimi... Zobaczyłem mamę i siostrę... Powiedziała nam o uwięzionych nadnaturalnych w Human Labs... Bogini dała mi możliwość przywrócenia jednej osoby do życia...

- Kogo wybrałeś? - spytał smutno Sonny.

- Nie mogłem mamy... To byłoby nieuczciwe dla Madeline... Wybrałem ojca Nicollo i Ivo...

Sonny wstał, poszedł do Dante i go przytulił.

- To musiało być ciężkie wybrać kogoś innego. - powiedział Wampir.

- Tak... Pomożesz nam z Human Labs?

- Oczywiście... Postaram się załatwić karty dostępu. Jeśli się nie uda to przynajmniej będziemy wiedzieć o tym, że czyhają na nas i lepiej się przygotujemy...

- W porządku.... Wpadniesz do nas na kolację kiedyś? - spytał chłopak.

- Najpierw spróbuję przetrawić, że twój chłopak nie jest przestępcą. - powiedział Sonny.

Dante nie był jedynym którego nawiedziła w snach Ereshkigal. 1000 lat temu Bogini nawiedzała w ten sposób Sonię, gdy ta wraz z Zakshotem przybyła na kontynent Amerykański.

Sonia z pomocą nowego Sabatu użyła potężnego zaklęcia hibernacji, by 1000 lat później zostać obudzoną przez Boginię.

- Nadszedł czas. Odnajdź Calypso i ją obudź moja droga. Jesteście obie potrzebne na głębokim zachodzie kontynentu.

Tylko tyle powiedziała Ereshkigal do obudzonej Sonii, nim zniknęła.