- Nash, błagam, pospiesz się - jęknęłam kolejny już raz. 

Siedziałam w tym samochodzie już dwie godziny. Bałam się, że nie wytrzymam dłużej. Tym bardziej, iż Jack Edward Johnson, mój chłopak, który całował się z inną dziewczyną, siedział obok mnie. Byłam na niego cięta, on na mnie z resztą też. Był zazdrosny o to, iż spędziłam z Nashem świetne chwile. Oczywiście do niczego nie doszło, po porostu polepszyliśmy więzi.

- Lili, skarbie, powiesz to szósty raz, a nie ręczę za siebie - odpowiedział Grier przez zaciśnięte zęby.

- Nudzi mi się - westchnęłam, po czym opadłam na fotel.

- Idź spać. Mówiłaś, że się nie wyspałaś - zaproponował Shawn.

- Jak się nie spało przez całą noc, to co się dziwić? - zapytał retorycznie Jack. Spojrzałam na niego spod byka i szukałam w głowie riposty.

- To nie ja całowałam się z jakąś rudą zdzirą - warknęłam.

- To nie ja zabawiałem się z Nashem - odpowiedział Johnson.

- Ale to nie ja zdradziłem swoją dziewczyną po pijaku, która na dodatek to widziała - włączył się kierowca.

- Ja przynajmniej nie siedziałem w więzieniu - oznajmił Jack.

- To nie były udane wakacje - westchnął Shawn.

- Zgodzę się z tobą - przytaknęłam od razu.

- Nie podobała ci się ostatnia noc? - spytał blondyn.

- Ta, podczas której mnie zdradziłeś? - odpowiedziałam pytaniem na pytanie - Nie.

- Niemożliwe - zaśmiał się chłopak, przybliżając swoją twarz do mojej - Czyżby Nash nie był taki dobry?

- Przynajmniej on mnie nie zdradzi - powiedziałam.

- A ruda, której na imię Liv, przynajmniej nie będzie spała w jednym łóżku z moim kumplem! - krzyknął chłopak.

- Teraz już wiem, czemu Matt chciał się zamienić miejscami, a Taylor uciekł - powiedział cicho Mendes.

- Przechytrzyli cię - stwierdził Nash.

- Ciekawe, ile minie, zanim zdradzisz tę całą Liv! - Wywróciłam zezłoszczona oczami.

- Ciekawe, kiedy Nash zastanie cię w łóżku z Dallasem albo... Shawnem - odpowiedział Jack.

- Spanie z przyjacielem jest lepsze, niż zdradzanie dziewczyny - stwierdziłam.

- Jesteś pewna, że tylko spanie? - OPodniósł brwi chłopak, przybliżając się jeszcze bardziej.

- Ja nie całuję się ze wszystkimi na prawo i lewo - oznajmiłam, a Jack mnie pocałował.

 Nasze usta współgrały ze sobą idealnie, jakby były dla siebie stworzone. Całowaliśmy się tęsknie, ale powoli.

- Czemu jest tak cicho? - spytał nagle Grier - Okej...

- Co? - zapytał Shawn - Aaa... - dodał ciszej. Uśmiechnęłam się przez pocałunek.

- Byłem pijany - szepnął Jack, oddalając się na kilka centymetrów i spoglądając w moje oczy.

- A ja wkurzona. Ale między mną a Nashem do niczego nie doszło - odpowiedziałam cicho.

- Zdaję sobie z tego sprawę, przepraszam - powiedział, a nasze usta zetknęły się ponownie w szybszym, zachłannym pocałunku. Zarzuciłam ręce na szyję blondyna, a on złapał mnie w pasie i przybliżył do siebie.

- Wolałem, jak sobie dogryzali. - Usłyszałam głos Nasha.

- Czemu? Lepiej, że są pogodzeni. I jest cicho - odparł lekko zdziwiony brunet.

- Ale wcześniej było zabawnie - zaśmiał się Grier. Nagle skręcił w jakąś uliczkę, przez co straciłam równowagę i upadłam na siedzenie, a wraz ze mną Jack.

- Nash! Prawie nas zabiłeś! - wrzasnął Mendes, który przytulał się do drzwi samochodu.

- Ej! Żadnego seksu w moim samochodzie! - krzyknął Nash, patrząc na nas.

- Prawie nas zabiłeś! - powtórzył chłopak - Wypadłbym przez drzwi!

- Wyluzuj, nic się nie stało - rzekł chłopak.

- A ja myślałam, że to Caniff nie umie prowadzić - oznajmiłam. 

Johnson pociągnął mnie lekko i siedzieliśmy na fotelach. Po chwili usłyszałam dzwonek telefonu. Grier włączył głośnomówiący.

- Nash, gdzie wy jedziecie? - usłyszałam zdezorientowany głos Madison.

- Na skróty. Tak wskazuje GPS. Jedźcie za nami - odpowiedział chłopak.

- A co z... Lili i Jackiem? - spytała Beer.

- Ten zakręt ich... Zbliżył do siebie - powiedział Nash, a czarnowłosa zachichotała.

- I prawie mnie zabił - dodał Shawn.

- Przynajmniej mogłeś się trochę poprzytulać do drzwi - zaśmiałam się.

- Te drzwi nie chciały tego, więc nie waż się powtarzać - zagroził kierowca.

- To ty uprzedzaj mnie przed zakrętami - odparł Mendes.

- Nas też - dodałam.

- Wam to się akurat podobało - stwierdził piosenkarz - Ale ja już nie chcę się całować z szybą. Była taka... Zimna i nieczuła - dodał.

- Kłóćcie się, ale beze mnie. Do zobaczenia w domu! - rzuciła Mads i rozłączyła się szybko.

 Po chwili napiętej ciszy usłyszałam mój dzwonek telefonu. Wyjęłam go z torby i ujrzałam zdjęcie mojego brata. Zdziwiona przesunęłam palcem po ekranie.

- Co tam, bracie? - przywitałam się.

- Hej, siostrzyczko! Chciałem się tylko zapytać, kiedy będziesz w domu - powiedział miłym tonem.

- Mówiłam ci przecież, że w nocy i, żebyś na mnie nie czekał. Czemu się jeszcze pytasz? - zadałam kolejne pytanie zaintrygowana dziwną postawą brata. Upił się?

- Wiesz... Chodzi o to, że... - zaczął, a ja od razu poznałam ton jego głosu.

- Co się stało, Chris? I nie owijaj w bawełnę - ostrzegłam.

- Mamy gości - oznajmił, a ja zmarszczyłam lekko brwi.

- I co w związku z tym? Kto to w ogóle jest? - spytałam.

- Ciocia Grace bardzo się martwiła o ciebie i twoją nogę, więc postanowiła nas odwiedzić - powiedział, a ja otworzyłam szerzej oczy oraz usta. 

Zastygłam w bezruchu, a w mojej głowie trwała burza. Cholerna ciotka Grace, której nie znosiłam! Siostra mamy, matka Sandy. Uważała się za lepszą od innych, zawsze krytykowała mnie oraz moje zachowanie.

- Lili? Wszystko okej? - zapytał Jack, przyglądając mi się. Wróciłam do świata żywych.

- Dobra, a co jej powiedziałeś? - przemówiłam do słuchawki.

- Że zdejmują ci gips. Okazało się, że kość szybciej ci się zrosła - odparł, a ja odetchnęłam z ulgą - Ale... - dodał.

- Chris? Co znowu?

- Powiedziałem to dwie godziny temu. Ciotka ogarnęła, że to nie trwa tak długo i... - zaczął mówić piskliwym głosem.

- Boże, coś ty znowu zrobił? - zapytałam rozpaczliwie, szykując się na kolejną porcję informacji.

- Powiedziałem, że pojechałaś jeszcze do jakiegoś lekarza ze swoim chłopakiem. Wiesz, że nie znam się na lekarzach, a ciotka zaczęła wypytywać - mówił, a ja starałam się oddychać głęboko, żeby się uspokoić - I zapytała się, czy pojechałaś do ginekologa, a ja przytaknąłem...

- Jezu... - mruknęłam.

- I ona się zapytała, czy jesteś w ciąży, a ja przytaknąłem - dodał, a ja zakrztusiłam się śliną.

- Ty debilu! - wrzasnęłam - Czy ty jesteś normalny?! Do reszty cię popieprzyło?! - dodałam wściekła, a chłopaki patrzyli na mnie przerażeni.

- Musiałem coś powiedzieć... - zaczął.

- Zabiję cię - warknęłam - Po prostu cię zabiję. Jak tylko wrócę do domu... Nie, nie wrócę do domu, bo cię naprawdę zabiję. Nocuję u Jacka, a jak cię spotkam, to nie wiem, co ci zrobię. Radź sobie sam, przecież ja się nie mogę denerwować! - krzyknęłam i rzuciłam słuchawkę na fotel. Zrobiłam kilka wdechów, żeby się uspokoić. Czy tylko ja miałam popieprzonego brata?!

- Co się stało, kochanie? - zapytał Johnson.

- Jestem w ciąży - uśmiechnęłam się wkurzona, a Nash zatrzymał samochód z piskiem opon.

************

Te podróże w samochodzie xdd

~~ Zmierzchu :*