- A ty nie jesteś Cameronem Dallasem - zauważył chłopak, mierząc mnie wzrokiem. Spojrzałam na niego. Był niski, prawie tego samego wzrostu, co ja. Miał blond włosy oraz niebieskie oczy.

- No raczej - żachnęłam się - Cam, to do ciebie! - krzyknęłam głośniej. Po chwili usłyszeliśmy kroki.

- A to nie jest pizza? - zapytał brunetem, stojąc obok mnie. Popatrzył na chłopaka obok i uśmiechnął się  - Jack! Siema, stary! Co ty tu robisz?

- Umówiliśmy się z chłopakami na kosza. Zapomniałeś? - oznajmił blondyn.

- Cholera... Lili, idziesz z nami grać? A tak w ogóle poznaj Jacka, mojego kumpla. Jack poznaj Lili, moją przyjaciółkę - mówił szybko Cameron.

- O nie, ja nie gram w kosza. Nie chcę wam zawracać głowy. Spotkamy się w szkole - powiedziałam szybko, po czym zaczęłam wkładać buty.

- Chłopaki się ucieszą, gdy przyjdziesz. A najbardziej ten kłamca, co ma na imię Matthew. Poza tym poznasz resztę Magconu - powiedział Dallas.

- Innym razem, a na Matta się obraziłam - odparłam. Wróciłam do salonu, skąd zabrałam torbę z książkami.

- Idziesz z nami i koniec! - krzyknął brunet, obejmując mnie mocno w pasie.

- Sierra, ratuj! - krzyknęłam do oglądającej nas dziewczyny.

- Mam randkę, nie mogę się rozmazać - odpowiedziała ze skruchą. Szarpałam się, lecz nic to nie dało. Jack cały czas się śmiał razem z Dallasem. W końcu chłopak wepchnął mnie do samochodu. Westchnęłam sfrustrowana.

- Będę wam zawracać głowę - powiedziałam, gdy ruszyliśmy.

- Chłopaki cię pokochają - oznajmił Jack.

- Poddaję się - westchnęłam, opadając na fotel.

- I o to o nam chodziło - uśmiechnął się zwycięsko Dallas.

- Z tobą się jeszcze policzę! - Pokazałam mu język. Nagle usłyszałam dźwięk dzwonka mojego telefonu. Wyjęłam go szybko, po czym zerknęłam na  wyświetlacz. Mój braciszek. Westchnęłam, wciskając zieloną słuchawkę.

- Lili, gdzie ty do cholery jesteś?! - krzyknął brat. Po tonie jego głosu rozpoznałam, iż nie jest szczęśliwy. Zdziwiłam się nawet, że był w stanie ze mną rozmawiać, a nie bełkotał. To zazwyczaj działo się w piątek wieczorem.

- Hej, Chris. Jestem u przyjaciółki - skłamałam, a chłopcy spojrzeli na mnie zdziwieni.

- Wracaj do domu! - powiedział.

- Nie mogę, robimy projekt na chemię - odpowiedziałam.

- Dobra - westchnął - Ale masz wrócić, zaraz jak skończysz. Jasne?! W domu panuje kompletny syf!

- Nie mogę zostać na dłużej? Wiesz, babskie sprawy. A tym zajmę się jutro - prosiłam.

- Nie! - wrzasnął, a ja przełknęłam ślinę. Byłam pewna, że znowu brał.

- Dobrze - szepnęłam.

- Jeśli coś przede mną ukrywasz...

- Niczego przed tobą nie ukrywam - powiedziałam szybko. Za szybko.

- Możesz pożegnać się z pięknym, dobrym życiem - dokończył, nie zważając na moje słowa. Rozłączył się. Przymknęłam oczy i zrobiłam dwa głębokie oddechy. Schowałam telefon do kieszeni spodni. Cieszyłam  się, że zmieniłam je po W-fie.

- Zazdrosny chłopak? - zapytał Jack, patrząc na mnie przez lusterko. Miał dziwnie zgaszony głos.

- Brat - oznajmiłam.

- Zostajesz? - zmienił zręcznie temat brunet.

- Tak, ale nie na długo - odparłam.

- Jesteśmy - powiedział po chwili ciszy blondyn. Znajdowaliśmy się na parkingu. Wokół rosło wiele drzew oraz kwiatów. Obok głównej alejki stały brązowe ławki oraz czarne kosze. Wysiadłam z samochodu. Cameron podszedł do mnie i objął ramieniem.

- Myślisz, że chłopaki już są? - zapytał.

- Gilinsky powinien być. Carter może też. Ale reszty nie jestem pewien - odparł Jack.

- Oby był Espinosa. Skopię mu tyłek za to, że nie przyszedł - oznajmił Cameron, a ja przypomniałam sobie o słowach Matta. Chciał mnie zeswatać ze swoim kumplem. Może specjalnie nie pojawił się. Może tym kumplem był Cameron Dallas? Zaczęłam sobie przypominać wszystkie sytuacje związane z Dallasem. Nieee, to nie było możliwe. Chociaż może...

- Lili, wróć do nas! - krzyknął mi do ucha Jack - Jesteśmy na miejscu.

Rozejrzałam się dookoła. Znajdowaliśmy się na dużym boisku do gry w koszykówkę.  Wokół rosły drzewa, więc przesłaniały zachodzące słońce. Czułam się jak w lesie. Na ławce nieopodal siedziało kilku chłopaków. Podeszliśmy do nich.

- Jesteście! - krzyknął znajomy głos. Po chwili zorientowałam się, że należał do Shawna. - O, Lili! Co ty tu robisz?

- Zmusili mnie - powiedziałam, po czym przytuliłam chłopaka.

- Chłopaki, poznajcie Lili. Lili poznaj, Aarona, Cartera, Taylora i Jacka. A Nasha i Shawna już znasz - powiedział Cameron.

- Jacka? - zapytałam zdezorientowana.

- Ja jestem Johnson, a to Gilinsky - powiedział blondyn, z którym tu przyszłam.

- Chcesz posłuchać naszych piosenek? - zapytał, podnosząc brwi, drugi Jack.

- Nie! Znowu?! Musiałem tego słuchać przez godziny, gdy robiliśmy projekt! - jęknął Nash, łapiąc się za włosy. Zachichotałam i usiadłam na ławce.

- Lili, grasz z nami? - zapytał skośnooki chłopak. Miał na imię chyba Carter.

- O, nie. Posiedzę sobie i popatrzę. Wystarczy mi fakt, że zaciągnęli mnie tutaj siłą - oznajmiłam.

- Siłą? Zaciągnęli cię do samochodu, a potem tutaj? - zapytał ze śmiechem Taylor. Był wysoki, a na jego głowie widniała czerwona bandamka.

- Skąd wiedziałeś? - zadałam pytanie, a chłopak przestał się śmiać.

- Zagraj z nami - powiedział Shawn.

- Nie - odpowiedziałam stanowczo.

- Proszę - jęknął Mendes.

- Chodź na chwilę - oznajmiłam, wskazując na niego palcem. Chłopak posłusznie przybliżył się do mnie. - Nie umiem grać w kosza, ale nie mów nikomu - szepnęłam mu na ucho, a brunet parsknął śmiechem.

- Grasz z nami w kosza i koniec! - Usłyszałam po chwili, a w tym samym momencie ktoś objął mnie mocno w pasie. Pisnęłam przestraszona, podczas gdy ta osoba przeniosła mnie na boisko i postawiła, jednak ciągle trzymała mnie mocno. Szarpałam się, lecz to nie dało żadnego rezultatu. Reszta chłopaków śmiała się w najlepsze.

- Puść mnie! - krzyknęłam, odwracając się. Ujrzałam wysokiego ciemnego blondyna. Włosy miał ułożone w nieładzie, a usta wykrzywione w szerokim uśmiechu.

- Grasz z nami, śliczna - zaśmiał się Matthew. Tupnęłam nogą jak dziecko, co wywołało kolejną dawkę śmiechu.

- Nie będę z tobą rozmawiała. Miałeś przyjść, ale tego nie zrobiłeś - wypomniałam mu. W tym samym czasie chłopaki ustalili zespoły. Wyszło, że będę grała z Shawnem, Johnsonem, Carterem oraz Mattem.

- Ciotka do mnie przyjechała. Musiałem zostać na kolacji. Z resztą i tak jestem tutaj nielegalnie. Wymknąłem się przez okno - odparł z uśmiechem, po czym rozpoczęliśmy grę. 

Nigdy nie widziałam brutalniejszej, a zarazem szybszej gry w koszykówkę. Ale nie szło mi beznadziejnie. Trzy razy udało mi się trafić do kosza. Lubiłam oglądać, jak Johnson i Gilinsky walczyli o piłkę. Ewidentnie było widać, że znali się od piaskownicy. Każdy przechytrzał swój ruch. A potem najczęściej ja dostawałam piłkę.

- Piękna gra! - wrzasnął Taylor, przybijając ze mną piątkę. Byłam cała spocona.

- Lili, podwieźć cię? - zapytał niski blondyn, pojawiając się obok mnie, niczym duch.

- Nie, dzięki. Przejdę się - odparłam z uśmiechem.

- Ale jest już ciemno - zauważył chłopak.

- Jakoś przeżyję - powiedziałam. Związałam włosy w kucyka, żeby było mi chłodniej.

- Jeszcze ktoś cię zgwałci. Wskakuj albo wejdziesz tam siłą, jak wcześniej - oznajmił stanowczym tonem. Mimowolnie przewróciłam oczami, lecz weszłam do samochodu.

- Ja chciałem siedzieć z przodu! - oburzył się Cameron, zajmując miejsce z tyłu.

- Życie - powiedziałam krótko.

- Gdzie mieszkasz? - zapytał blondyn za kierownicą.

- Na Labrador Street - odpowiedziałam.

- To niedaleko mnie. Świetnie. Najpierw odwieziemy Dallasa - oznajmił Jack.

- I jak się bawiłaś? - zapytał Cam.

- Świetnie - odparłam zgodnie z prawdą.

- Jutro jest ognisko. Przyjdziesz? - zadał kolejne pytanie brunet.

- Nie mogę - odparłam ze smutkiem.

- Czemu?

- Mam już plany - powiedziałam.

- Szkoda. Ale nie myśl, że się wywiniesz - powiedział, po czym wysiadł z samochodu.

- Nie trzaskaj tymi drzwiami! - wrzasnął Johnson przez otwarte okno. Zaśmiałam się.

- Musimy to kiedyś powtórzyć - powiedział Jack.

- Pewnie - przytaknęłam.

- Kogo najbardziej lubisz? - zapytał, zerkając na mnie. Zamyśliłam się.

- Wszystkich - odparłam.

- Nikogo specjalnie? - dopytywał się.

- Nie wiem. - wzruszyłam ramionami - Matt jest troszkę irytujący, Cam zabawny, a Shawn zna mój sekret. To tu - rzuciłam po chwili ciszy. Blondyn zatrzymał się.

- Do zobaczenia - powiedział cicho. Przybliżyłam się do niego i pocałowałam w policzek.

- Dzięki za świetnie spędzony czas. I za piłki - szepnęłam, po czym wysiadłam szybko. Skierowałam się domu. Nigdzie światło się nie paliło, więc odetchnęłam z ulgą. Chris zapewne był na jakiejś imprezie, co mi odpowiadało. Zjadłam kolację, obejrzałam ulubiony serial, wykonałam wszystkie wieczorem czynności, po czym położyłam się na łóżku. Wzięłam laptopa i wpisałam w wyszukiwarkę Vine. Po chwili oglądałam krótkie filmiki każdego z Magconu.

*****

I jak?! Zdradzić wam coś? Lili komuś się spodobała. Nie było tego kogoś jakoś mega dużo, ale pojawiał się w opowiadaniu. Kogo obstawiacie? Może okładka opowieści pomoże?

~~Zmierzchu :*