-Czego od ciebie chciał ordynator!? -zapytał podekstytowany David.

-Straszył mnie- powiedziałam prawdę. Nie miałam zamiaru okłamywać mojego najlepszego przyjaciela.

-Co? Dlaczego? - spytał z troską.

-Teraz nie mam czasu ci tego wytłumaczyć. Spotkamy się po dyżurze w klubie? - zapytałam.

-Okej, ale opowiesz mi ze wszystkimi szczegółami! - powiedział.

***
-Hej, jak tam kartkówka?-po jej minie widać, że kiepsko, ale po prostu musiałam zapytać.

-A ty gdzie idziesz? - zapytała ignorując moje pytanie.

-Z Davidem do klubu- odpowiedziałam - I jak kartkówka? - zapytałam podnosząc brew do góry.

-Baw się dobrze! - zmyła mnie i pobiegła do pokoju, a ja z uśmiechem wyszłam z domu.

Wsiadłam do taksówki, którą zamówiłam piętnaście minut wcześniej. Tego dnia chciałam się napić. Oczywiście z umiarem. Tylko dwa, trzy drinki.

Zanim się obejrzałam byłam, już na miejscu. Od razu spotkałam czarnowłosego przyjaciela.

-Cześć- przywitałam się, całując go w policzek.

-Hej- uśmiechnął się i razem weszliśmy do środka.

Usiedliśmy przy barze, odrazu  zamawiając po drinku.

-Opowiadaj. Czekałem na to cały dzień- powiedział w końcu.

-Dzisiaj rano spieszyłam się do pracy i na parkingu prawie potrącił mnie samochód. To była moja wina, bo nie uważałam. Kierowca cudem wychamował, mimo to ja w szoku i w strachu przewróciłam się. Okazało się  , że to nasz nowy ordynator. Był wściekły no, ale kto by nie był. Mógł mnie zabić. Wymienił ze mną kilka ostrych zdań. Na koniec stwierdził, że jestem "upartym babskiem" i ja go uderzyłam- przerwałam, gdy usłyszałam śmiech Davida.

-Nie no sory, opowiadaj dalej- powiedział, gdy zobaczył mój morderczy wzrok.

-Po zebraniu kazał mi zostać i przycisnął mnie do ściany. Powiedział, że jest moim największym koszmarem i nastraszał mnie. Idiota- zakończyłam swoją "historie" .

-Przystojny idiota- poprawił mnie, na co ja przewróciłam oczami.

Akcja się rozkręca! Jeżeli WIDZICIE błędy to piszcie , bo ja ich nie widzę...