-Scarlett musimy porozmawiać- powiedziałam poważnym tonem.

-O co chodzi? -zapytała.

-Dzisiaj wyjeżdzam na kilka dni w góry- odpowiedziałam na jednym wdechu.

-Co?! Nie! Nie zgadzam się- powiedziała płaczliwym tonem-Dlaczego nie powiedziałaś mi wcześniej? Dlaczego w ogóle chcesz tam jechać?- zapytała.

-Sky proszę uspokuj się-poprosiłam- Nic mi się nie stanie...

-Rodzice też tak mówili! - krzyknęła i chciała odejść, ale chwyciłam ją za ramię i mocno przytuliłam.

-Cii-głaskałam ją po włosach- Skarbie nic mi nie będzie- uspokoiłam ją.

-Na ile wyjeżdżasz?

-Na tydzień.

-To będę miała chate wolną.

-O nie, nie, nie. Przez tydzień będziesz mieszkała u Davida.

-Dlaczego nie mogę zostać sama?

-Bo znając ciebie zrobiłabyś sobie wolne od szkoły.

                           ***

Na miejscu byliśmy o dwudziestej. Zatrzymaliśmy się w schronisku. Co do Santiaga, to muszę powiedzieć, że mnie zaskoczył. Od dwóch godzin nie słyszałam od niego , ani złego słowa na mój temat.

-U kogo zostawiłaś Sky? - zapytał.

-U Davida- odpowiedziałam- To gdzie są nasze pokoje? -zapytałam zmieniając temat. Nie chciałam mówić mu o "moim chłopaku".

-To coś poważnego?

-Co?

-Twój związek z Davidem?

-Niewiem. To gdzie jest mój pokój?

-Miałaś wykupić sobie pokuj na tydzień. Nie zrobiłaś tego?

-Zrobiłam.

Znaczy zaraz to zrobię.

-To ja idę do łazienki.

-Okej.

Podeszłam do recepcji, gdzie siedziała ładna rudowłosa dziewczyna z czarnymi oczami i łagodnym wyrazem twarzy.

-Dzień dobry- powiedziałam i zrozumiałam, jak głupio to zabrzmiało. Jest po dwudziestej, a ja wyjeżdżam z "dzień dobry"! Ugh.

-Dobry wieczór. W czym mogę pomóc? -zapytała.

-Chcem wynająć pokój na tydzień.

-Przykro mi wszystkie są zajęte.

Chciałam jeszcze z nią podyskutować, ale zorientowałam się, że za mną zrobiła się spora kolejka i odeszłam, ale co ja teraz zrobię?

-W moim pokoju znajdzie się miejsce...