- Jakim Ty Kurwa cudem jesteś tutaj i siedzisz na mojej kanapie i pijesz sobie kawkę z moim bratem!? Przecież Ty umarłaś, widziałam! Trzymałam Cię Kurwa wtedy w ramionach, więc jakim cudem tu jesteś?  -po moich policzkach zaczęły płynąć łzy, a ja nie rozumiałam jakim cudem moja zmarła przyjaciółka żyje.

- Ana, Laura musi Ci coś wyjaśnić.  -wyznał Krzysiek, a ja spojrzałam na niego jak na idiote.

- Więc słucham kurwa. Jakim cudem jesteś tutaj!? Przecież był Twój pogrzeb. Z grobu wylazłaś?

- No miłe powitanie.  -rzuciła dziewczyna krzyżując ramiona.

- A jak mam się zachować widząc osobę, która umierała w moich ramionach!?

- To nie byłam ja.

- Widziałam kurwa.

- To była moja siostra.

- Miałaś bliźniaczke!? Zamierzałaś mi o tym powiedzieć!?

- Nie mogłam. Nikt o niej nie wiedział, rodzice zabronili. Ona mieszkała w Niemczech z ojcem, wtedy przyjechała. Miałam iść do siedziby, pogadać z szefem, Klaudia posłuchała moją rozmowę z Krystianem i sama tam poszła, a wtedy mi wypadła akcja. To ją znalazłaś, nie mnie. To był jej potrzeb. Mnie skatowali i wysłali do Szkocji. Wróciłam rok temu. Szukałam Cię, ale bez skutku. W internecie zobaczyłam Twoje zdjęcia z wakacji. Popytałam ludzi i jestem.

- Słabo mi.  -chwyciłam się ramienia brata byleby tylko nie upaść.

- Ana, co się dzieję!?  -chłopak położył mnie na kanapie i poklepał po policzkach, bym się ocknęła.

- W głowie mi się kręci. I brzuch mnie strasznie boli.

- Laura otwórz szybko okna i przynieś wodę.  -rozkazał chłopak, a dziewczyna wszystko wykonała. Upiłam kilka łyków wody i mi się trochę lepiej zrobiło.

- Już mi lepiej.  -podniosłam się lekko z kanapy mimo sprzeciwu brata.

- Co Ci się dzieję?

- Chyba chora jestem. W pracy miałam to samo.

- Powinnaś iść do lekarza. 

- Nigdzie nie idę, nic mi nie jest. 

- Brałaś coś?  -brat złapał moją twarz i spojrzał w moje oczy. Szybko go odepchnęłam i wstałam z kanapy.

- Nie! Dobrze wiesz jak jest i że już tego gówna nie tykam!

- Gdzie idziesz!?

- Do Igora, on mnie chociaż zrozumie. A Ty zniknij z mojego życia, tyle czasu Cię w nim nie było i teraz nagle Cię nie potrzebuje.  -wzięłam swoją torebkę i telefon, ostatni raz spojrzałam na dziewczynę i wyszłam z mieszkania.

Udałam się pod Igora blok, nie minęło 15 minut i byłam na miejscu. Zadzwoniłam, a chłopak mnie wpuścił. Wjechałam na trzecie piętro i po chwili zapukałam do drzwi przyjaciela. Od razu chłopak otworzył mi drzwi, a ja się w niego wtuliłam.

Opowiedziałam wszystko przyjacielowi, a ten wcale mi się nie dziwił. Ale bardziej był zaniepokojony moim stanem zdrowia.

- Masz fajka?  -spytałam, a chłopak zaprzeczył.

- Skończyły mi się.

- Kurwa. To chociaż się napijmy.

- Nie mam alkoholu.

- Co Ty pieprzysz, spójrz na otwarty barek i zajrzyj do lodówki. Co jest?

- Nie możesz palić i pić.

- Jestem dorosła, nie zabronisz mi.

- Nie powinnaś pić w Twoim stanie.

- W moim stanie? Grozisz mi, czy jaki chuj!?

- Myślę, że jesteś w ciąży.

- Ale jak to!? Skąd wiesz?  -spojrzałam na mój brzuch, a potem na rapera.

- Ten Twój zły stan zdrowia, to są objawy ciąży. Na dodatek dużo jesz.

- To jeszcze nic nie znaczy.

- Wiem. Ale lepiej byś to zrobiła.  -chłopak podał mi test ciążowy.

- To po to tak szybko spierdoliłeś?

- Tak. Już wtedy miałem podejrzenia. Ale powiedz mi, zabezpieczałaś się z Sebkiem?

- Nie wiem. Ledwo co pamiętam tamten wieczór. Po grze w butelkę film mi się urwał. Ten wieczór pamiętam jak przez mgłę.

- Idź zrób lepiej test.

Udałam się do łazienki i zrobiłam test, tak jak chłopak powiedział. Aktualnie leżałam wtulona w przyjaciela i płakałam. Nie mogłam być matką. W dodatku ojciec dziecka mieszka kilkadziesiąt kilometrów stąd.

- 15 minut już minęło słońce.

- Nie chcę go widzieć.

- Więc ja sprawdzę wynik.  -Bugajczyk udał się do łazienki i wrócił z pozytywnym wynikiem testu.

- Nie chcę tego potwora w sobie. Nie jestem gotowa. Muszę coś z tym zrobić.

- Nie usuniesz tego dziecka. Zadzwoń lepiej do Czekaja i poproś, by przyjechał.  -zrobiłam tak jak chłopak powiedział, ale mój ukochany nie odbierał.

- Nie odbiera. Co ja mam zrobić?

- Zaczniesz o siebie dbać i urodzisz to dziecko i je wychowasz. Będę Ci zawsze pomagać.

- Ale ja się boję.

- To z czasem przejdzie. Zostajesz na noc, czy wracasz?

- Wracam, bo Krzychu zacznie szaleć. Byleby już tej kobiety nie było w moim domu.

- Pójdę z Tobą. Trzeba powiedzieć dla Krzyśka, a wiem, że sama tego nie zrobisz.

- No okay.

Po 20 minutach wychodziłam już do mieszkania. Weszłam do salonu, w którym siedział Krzysiek i Kuba, na szczęście Laury nie było. Gdy Krzysiek zobaczył w jakim stanie jestem podszedł do mnie i przytulił mnie mocno.

- Co się dzieję?  -spytał, na co się rozpłakałam.

- Będziesz wujkiem.

- Jesteś w ciąży!?  -spytał uradowany, na co ja się bardziej rozpłakałam, a Igor i Que przytulili się do nas.

- Tak.

- A tłumaczyłem dla tego skurwiela, że na swojego przyjaciela ubiera się lateks.  -wyznał cicho mój brat, na co wszyscy się cicho zaśmieliśmy.

- A Sebastian wie?  -spytał Kuba, na co ja zaprzeczyłam głową.

- Chciałam żeby przyjechał, ale nie odbierał.

- Miałem Ci nie mówić, bo to niespodzianka, ale on będzie jutro.  -wyznał braciszek.

- To dobrze, nie tylko ja będę miała niespodziankę.

- A gdzie Laura?  -spytał Reto Krzycha.

- Wyszła, wpadnie jutro.

- Nie mam ochoty na nią patrzeć.

- To Twoja przyjaciółka.

- Była nią do śmierci.

- Powinniście porozmawiać. 

- Zobaczymy jutro. Dziś jestem zmęczona, idę spać. Zostańcie chłopcy na noc, nie chcę jutro być sama z Sebkiem i rozmową.

- Ja muszę lecieć, ale wpadnę o świcie.  -rzucił Grabowski całując mnie w czoło i w brzuszek, szepcząc dobranoc do dziecka.

- Dobranoc wam. Igor śpisz ze mną, a nie na jebanej kanapie.

- Wiem, wiem malutka. Leć spać.

Udałam się pod szybki prysznic, a potem już tylko wskoczyłam w piżamkę i pod kołderkę. Gdy już przysypiałam poczułam oplatające mnie ramiona przyjaciela w którego się wtuliłam i zasnełam z nadzieją na lepsze jutro.