Obudziłam się z bólem głowy i pytaniem "dlaczego tyle piję?". Spojrzałam na zegarek w telefonie. Wstać o 13:40 to nie jest jeszcze tak źle. Wyszłam z łóżka i od razu udałam się do łazienki zabierając ze sobą bieliznę. Wzięłam zimny prysznic i ubrałam się w zwykłe czarne szorty i crop top z nadrukiem komiksów Marvela. Rude włosy związałam w koka i zeszłam na dół do kuchni.

- Hej wszystkim.  -przywitałam się z chłopcami po czym wypiłam dwie szklanki wody.

- Kac męczy?  -spytał Kuba, a ja pokiwałam głową na tak.

- I to jak!

- Pamiętasz coś w ogóle z wczoraj?  -spytał Borys, a ja się rozejrzałam po twarzach chłopaków, zastanawiając się czy przypadkiem czegoś nie odwaliłam.

- Co nieco. Znalazłam zajebisty bar, z bardzo uprzejmym barmanem i dobrą whisky. Potem byłam na plaży i przyszedł Michał. On wiedział o mnie i o Czerwińskich. On wiedział o Olku, rozumiesz?  - spojrzałam na Igora, który się wkurwił a po moim policzku popłynęły łzy.

- Siostra nie płacz. Powiedz co to za Michał.  -Krzysiu przytulił mnie dodając mi otuchy.

- Nie wiem. Nie znam go. Wiem tylko, że pracuje w podziemiach, jest szczurem.

- Szczurem?  -spytał Blacha Noe rozumiejąc.

- Informatorem.  -wyjaśnił Igor, a ja się lekko uśmiechnęłam.

- Coś Ci mówił? No wiesz, o Hubercie i Olku?  - spytał Kubuś, a ja spojrzałam na niego.

- Mówił, że to nie przeze mnie zginął. Hubert dowiedział się, że Olek zbiera ludzi, by się go pozbyć. Oli okradł go z kasy, dragów i ludzi, chciał się go pozbyć, by w końcu był spokój z nim i jego dragami. Ale nie zdążył, bo dostał kulkę w łeb. Tyle wiem. Więcej nic nie pamiętam.

- Malutka z nami jesteś bezpieczna.  -wyszeptał Krzyniu, a ja się w jego bardziej wtuliłam.

- Wierzę.

- Ktoś nam wytłumaczy o co chodzi?  -spytał zmartwiony Sebastian.

- O moją przeszłość.  -spojrzałam w oczy Whita, po czym się oderwałam od brata i zajrzałam do lodówki.

- Zrobiłem Ci naleśniki z Avocado.  -Koziara podał mi talerz z posiłkiem.

- Dziękuję. W ogóle to co dziś robimy?  -spytałam jedząc naleśniki.

- Za trzy godziny zabieram Cię na miasto.  -stwierdził Sebek, na co ja zrobiłam zdziwioną minę.

- Że jak to!?  -spojrzałam się po twarzach chłopców co szczerzyli się jak głupi do sera.

- Ty, Łajcior, randka, za trzy godziny.  -Reciak wyjaśniał powoli, bym wszystko zrozumiała.

- Debile z was! Ja w trzy godziny się nie ogarnę na randkę!  -wrzasnęłam zaprzeczając jedzenie.

- Spokojnie mała, masz czas.  -Krzysiu się zaśmiał, ale zaprzestał, gdy spojrzałam na niego morderczym wzrokiem.

- Ty! Idziesz ze mną!  -pociągnęłam Igora za rękę do mojej sypialni.

- Co jest słońce?  -spytał Bugajczyk wchodząc do sypialni.

- Cicho bądź.  -zamknęłam drzwi na klucz, po czym podeszłam do chłopaka i popchnęłam go na łóżko.

- Łooo.. Co jest mała? 

- Zamknij się, bo nas usłyszą!  -krzyknęłam ściągając swoją koszulkę i szorty.

- Ana nie wiem co jest grane, ale tak nie można.  -stwierdził raper podnosząc się na łokciach.

- Jak nie można? Musimy! Dla dobra Sebka. 

- Zwolnij skarbie, bo nie rozumiem.

- Wybierz mi coś na randkę i nie gadaj tyle.  -stwierdziłam otwierając szafę, po czym zamknęłam się w łazience.

Wzięłam długi prysznic, depilując całe ciało. Rozczesałam mokre włosy i je wysuszyłam suszarką. Zrobiłam delikatne loki, które spryskałam lakierem do włosów. Zrobiłam mocniejszy makijaż i ubrałam seksowną bieliznę. Wyszłam w łazienki, a na łóżku leżały wybrane rzeczy przez Igora. Natomiast jego już nie było w pokoju. Powiem szczerze, że chłopak ma świetny gust, ubrałam przygotowane ciuchy. A do torebki wsadziłam dokumenty, telefon i szlugi z zapalniczką. Wyglądałam całkiem dobrze.

Zeszłam na dół, gdy w końcu minęły moje trzy godziny. Wszyscy spojrzeli na mnie i zrobili jedno długie "Łooo". Zaśmiałam się na to, po czym podeszłam do Igora.

- To zasługa tego Pana.  -rzuciłam dając całusa w policzek dla Bugajczyka.

- Nie zaprzecze. 

- Gdzie tak w ogóle Sebastian? 

- Odwróć się.  -polecił Żabson, na co przystałam i się odwrociłam.

- O kurwa..  -powiedzieliśmy w tym samym czasie razem z Łajciorem, poczym się zaśmieliśmy.

- Drogi Sebastianie Czekaju powierze Ci moją siostrę na ten wieczór pod warunkiem, że jej włos z głowy nie spadnie i wróci do domu przed 22. 

- Krzysiek!

- Dobra, przed 22:01.

- Ma pan moje słowo panie Kondracki.  -Sebek i Krzychu uścisneli sobie dłonie z poważną miną, po czym wszyscy wybuchli śmiechem.

- Dobra koniec tej szopki, chodźmy.  -chwyciłam rapera za rękę i wyszliśmy z domu udając się do wypożyczonej e32. Chłopak usiadł za kierownicą i ruszyliśmy w nieznanym mi kierunku.

- Naprawdę to rzadka okazja, gdy zakładasz sukienkę?  -spytał chłopak na sp się cicho zaśmiałam.

- Po prostu Krzysiek mnie widział 5 razy w sukience, Kuba to samo, Igor 3, Koziara, Maciejka, Grucha i reszta ekipy pierwszy raz. Po prostu nie lubię sukienek.

- Na dyskoteki też nie ubierasz?

- Jak mogłeś już zauważyć, to nie. Jak idę pić i bawić się z ekipą to piję i bawię się z ekipą, a nie stroję się jak na bal.

- Olek to ten Twój zmarły chłopak?  - chłopak spytał zerkając na mnie, a ja zagryzłam policzki od środka.

- Tak.

- Przykro mi mała, że Twoje życie było tak bardzo popierdolone.

- Samemu się pisze scenariusze, sama taki los sobie wybrałam.

°°°°°°°
Hej wszystkim!
Wybaczcie, że było tyle czekania i złamanych serc. Po prostu wattpad mi odpierdala, do tego byłam chora i mam spory zapierdol ze szkołą i praktykami. Jeszcze dziś wczorajszy rozdział. Przepraszam.
Dobrej nocy wszystkim. 🐝💓