Kirishima wchodzac do domu poczuł cudowny zapach. Wszędzie pachniało pomarańczami i nawet wiedział czemu, jego ukochany siedział przed telewizorem i smarował nogi balsamem. Smok delikatnie się uśmiechnął i pocałował go w policzek. Ten uśmiechnął się szeroko.

- Cześć smoczku - szepnęła Omega i odchyliła głowę, by pocałował go na powitanie. - Jak w pracy? - zapytał.

- Dobrze - uśmiechnął się. - Cały dzień miałem wolne, bo Bakugo siedział w ogrodzie na tyłach domu z Izuku. Gdy poszedłeś, to oni wzięli swoje   omlety i zniknęli. - oznajmił i pocałował go delikatnie w usta. Muskał je chwilę i odsunął się. - Masz pod tym szlafrokiem coś jeszcze? - zapytał, a ten się zarumienił... Szczerze mówiąc, podobało mu się, że czerwonowłosy czasem go tak... Podpytywał.

- Bokserki - mruknął cicho patrząc na niego, ten się oblizał. Co miał zrobić, gdy seks mu się spodobał? Lubił to uczucie gdy jest się w środku...gdy Yui dochodzi i robi tą cudowną minę.

- Mogę je z ciebie zdjąć? - zamruczał cichutko, patrząc na niego.

- Zerwać - szepnął Omega i przygryzł wargę. - Masz je zerwać. - oznajmił i położył się na kanapie unosząc ręce do góry, za głowę, pokazując mu, że ulega. Kirishima uśmiecha się delikatnie i zawisł nad nim. 

- Zrywać to ja mogę stringi, bokserki z ciebie zdejmę. - oznajmił spokojnie i zaczął od jego ust. Lubił czynność zwaną całowaniem. Usta mężczyzny były miękkie i delikatne, bo wystarczyło, że ten lekko je przygryzł i robiły się czerwone. Kiri miał ostre zęby, więc niejednokrotnie się kończyło to krwawieniem, lekkim ale jednak często czuli metaliczny posmak.  Z ust przeszedł na szyję. Zaczął już czuć feromony Omegi, delikatne  nuty podniecenia, ale niespodziewanie przerwał im telefon. Westchnął i złapał za niego. - To Bakugo. Muszę odebrać - oznajmił, a mężczyzna pokiwał głową. - Co się...

- Przyjdź do domu natychmiast. - usłyszał głos Midoriyi. - Ktoś nas zaczepił na spacerze, sam go nie powstrzymam, Shinso też nie... On jest wściekły. - powiedział, a Kirishimie stanęły włoski na rękach z adrenaliny.  Musnął szybko policzek ukochanego i podniósł się.

- Już wychodzę, będę za trzy sekundy - oznajmił i wybiegł. Rozłączył się szybko i już po chwili był w centrum sporu. Stanął między dwoma Alfami a swoim Królem, którego przytrzymywał Elis i fioletowowłosy.  - Dosyć! - oznajmił poważnie. - Dlaczego nie okazujecie królowi należytego szacunku?

- Szacunku? Rzucił się na nas za nic - warknął jeden z nich.

- Zagwizdałeś na moją Omegę! - warknął Bakugo i uspokoił się trochę, gdy poczuł dłoń na policzku. Oczywiście zielonookiego, który szeptał do niego cicho, prosząc, aby się uspokoił.

- Nie na nią, tylko na inną, przestań zachowywać się jak nieznośny bachor!  Nie nadajesz się na Króla! - oznajmił wyniośle mężczyzna, ignorując przyjaciela, który pokazywał mu jasno by przestał gadać.

- Ah tak? - syknął blondyn. - Puścić mnie! Jestem spokojny - warknął na Shinso i Elisa, warknął to głosem Alfy, który defakto nie działa na inne Alfy (chodzi o to, że się nie bały), ale  za to musiały wykonać każdy jego rozkaz. - Posłuchaj gnojku. Teraz jeden z moich ochroniarzy odprowadzi cię do aresztu i odetnie ci język - syknął i skinął na Shinso. Ten powiedział krótkie 'idziemy' ale jak  buntownik odwarknął mu, to użył daru.

- Kacchan, no co ty?! - zapytał Izuku, który był w szoku. - Nie możesz poddać go takim torturom, to nieludzkie. - złapał go za koszulkę, a ten spojrzał na niego. - Wyobraź sobie, że nasze dziecko zostanie skazane na takie coś - powiedział. Nie miał pojęcia dlaczego, ale w jego oczach pojawiły się łzy. Nie rozumiał tego, nagle zrobilo mu się smutno ... Nie podchodził do tego racjonalnie, a emocjonalnie, co właśnie się ujawniało przez słone krople na policzkach. Nie chciał tego, ale nie mógł się opanować. Jeszcze mocniej zacisnął pięści. - A-Alfo...

- Już, moja Luno, wracamy do domu głównego. - oznajmił i wziął go na ręce. Omega trzęsła się mocno, wtulając się w niego, Katsuki podejrzewał dlaczego tak jest, więc zabrał go do sypialni. Posadził na łóżku i poczekał aż ten się uspokoi.

- C-Co się ze mną dzieje? Nie mogę przestać... - szepcze ścierając z policzków łzy. - Nie rozumiem...

- To humory ciążowe - oznajmił Alfa i klęknął przy nim. - Jesteś Omegą w ciąży, masz  świadomość, że w tobie rozwija się życie, więc zaczynasz zachowywać się jak matka dla każdego oprócz mnie i bliskich znajomych, gdy wiesz, że umieją o siebie zadbać, choc czasem też będziesz im matkował - stwierdził gładząc go po udzie. - Gdy usłyszałeś o karze, to normalne, że chciałeś temu zapobiec, bo czujesz tego gnoja jako dziecko. Omegi chcą zrobić dzieci. - wytłumaczył mu i starł wodę z jego brody. - Nie martw się. Powiedziałem tak, by jego przyjaciel zrozumiał aluzje, że jeżeli będą tak gadać, to będę brutalny. Nic mu nie będzie w areszcie. Obiecuje.

- N-Na pewno?

- Tak, Deku. Na pewno - oznajmił spokojnie. Zaczął masować jego podbrzusze  delikatnie. - Dziecko które w sobie nosisz... Zmieni cię. - mruknął i pocałował go w pępek. - Jesteś głodny? Jedliśmy tylko omlet...

- Ah... Nie ... Odwołajmy Kiriego i Shinso, bo oni nadal tam stoją i czekają na rozkazy, chodźmy do nich, a potem połóżmy się spać. Ten dzień mnie strasznie zmęczył. - mruknął, ale miał świadomość, że nic nie robili. Siedzieli cały dzień w ogrodzie, no i wyszli na spacer, który nawet się dobrze nie rozpoczął. Mocno zacisnął palce na jego dłoni i poszli przed dom.

Z Izuku dzieją się dziwne rzeczy. Yui i Kirishima... Są uroczą parą. Nawet nie odczuwają różnicy wieku, a to przecież 12 lat. No cóż, dowiadujemy się też, że Bakugo ma przeciwników, jego wataha może się zbuntować, a to nie wróży nic dobrego...

EDIT: Zostaw po sobie komentarz.. Dopiero, gdy uzyskacie próg trzydziestu, dostaniecie rozdział :)

Jeden komentarz na jedną osobę  liczę

( oczywiście, gdy piszecie, odwołujecie się do danego fragmentu to śmiało, komentujecie)