Personlege pronomen czyli inaczej... Um...

W Norwegii jest taka tabelka. Dzieli się ją na dwie formy, pierwszą, drugą i trzecią osobę oraz liczbę pojedynczą i mnogą.

Po polsku będzie wyglądać to tak:

Znalazłam niestety tylko wersje bokmål, więc kierujcie się tą pierwszą tabelką. Wszystkich tam nie ma, więc napiszę wam też tak po prostu znaczenie tutaj.

TŁUMACZENIE
Eg - Ja
Meg - Mnie
Du, De - Ty
Deg, Dykk - Ciebie
Han, ho, det - On, ona, to
Han, ho, henne, det - On, ona, ona, to
Vi/Me - My
Oss - Nas
De/Dokker - Wy
Dykk/Dokker - Was
Dei - Oni

WYMOWA
Eg  - Ej
Meg - Mej
Du - Du (miękkie u)
Deg - Dej
Han - Han
Ho - Hu
Det (to) - Det (miękkie e)
Vi - Wi
Me - Me (miękkie e)
Oss - Oss
Dere - Dere (miękkie oba e)
De - Di
Dykk - Dykk ("miękkie" y)

Mam nadzieję że niczego nie pominęłam, wszystkie słowa możecie też sobie odsłuchać w tłumaczu.

Pewnie zastanawiacie się dlaczego raz jest duże D, a raz małe, jak w De, Dykk, Dokker. Gdy piszesz na przykład do rodziny królewskiej czy po prostu chcesz być ekstra grzeczny piszesz z dużego D, tak jak w Polsce piszesz Ty, Ciebie i tak dalej.