- Synu wstawaj, już 11.  -dość niechętnie uchylilem powieki i ujrzałem Sebastiana.

- Tata? Co Ty tu robisz? Miałeś być po południu.

- Wyjaśnię Ci potem. A to kto?  -spojrzałem na drugi koniec mojego łóżka na którym spała jakaś blondynka, którą chyba pierwszy raz na oczy widzę.

- Koleżanka.  -odparłem zawstydzony, na co tata się zaśmiał.

- Obudź koleżankę i niech się zbiera do domu.  - cicho rzucił, po czym wyszedł zamykając za sobą drzwi.

Zrobiłem tak jak powiedział tata. Obudziłem nieznajomą i kulturalnie kazałem jej spierdalać. Gdy się już ubrała i wyszła, ja ruszyłem do łazienki. Wziąłem szybki prysznic, by nastepnie ubrać na siebie czarne jeansy i białą koszulkę. Włosy tylko przeczesałem do tyłu i z szedłem na dół zgarniając ze sobą telefon.

- Gdzie Igor i Hubert?  -spytałem podchodząc do lodówki z której wyjąłem butelkę wody. Następnie w apteczce znalazłem jakieś tabletki przeciwbólowe, które zażyłem popijając dużą ilością wody.

- Igor w robocie, Hubert w szkole.

- Co Ty tu tak właściwe robisz? Miałeś być później.

- Hubert do mnie w nocy zadzwonił.

- Po co?

- Bo zostawiłeś go samego na imprezie u Twoich głupich kolegów! A sam zawinąłeś z laleczką. Hubert do Igora nie zadzwonił bo, ten był najebany, a mama nie odbiera

- Przepraszam.

- Brata przeproś, a nie mnie. W dodatku zachowujesz się jak gówniarz, a jesteś dorosły.

- Co Ty o mnie możesz wiedzieć!? Więcej Cię nie ma, jak jesteś.

- Wiem więcej niż Ci się wydaje i nie krzycz na mnie!

- Gówno wiesz.

- Tak? To zbieraj się. Za dwie minuty w samochodzie. 

Zrobiłem tak jak ojciec chciał, po dwóch minutach siedziałem w jego nowym czarnym Mercedesie. Jechaliśmy jakieś 30 minut nie odzywając się do siebie ani słowem. Zaparkowaliśmy pod dobrze mi znaną opuszczoną fabryką. Spojrzalem niezrozumiale na ojca.

- Co my tutaj robimy?

- A nie poznajesz tego miejsca? Daj spokój toż wymiana była dopiero wczoraj.

- Hubert Ci powiedział!? Mogłem się tego po nim spodziewać!  - wkurzony wysiadłem z samochodu trzaskając drzwiami, po czym oparłem się o maskę, by odpalić szluga. Po chwili dołączył do mnie tata.

- Wiem od początku. Co dwa tygodnie wymiana chajs, za towar. Ty kontra Olek.

- Skąd wiesz?

- Musisz przestać. Jeśli szef Olka Cię zwerbuje to skończysz z trzecim oczodołem.

- Co Ty możesz wiedzieć? Dlaczego miałby niby mnie zabić?

- Bo jesteś następcą szefa gangu 48. Najgroźniejszego gangu w Stanach Zjednoczonych, Rosji, Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, RPA i Francji.

- Że jak to!? Nie rozumiem.

- Synu trudno jest mi o tym mówić, ale jesteś moim następcą. Jeśli mi się coś stanie, to Ty przejmiesz tron.

- Nie. Nie mówisz chyba tego poważnie!

- Przykro mi, ale taki Twój los, czy tego chcesz, czy nie.

- Zawieś mnie do domu.  - rzuciłem ostro, po czym wyrzuciłem niedopałka i wsiadłem na miejsce pasażera.

Jak tylko dojechaliśmy do domu, wyszedłem szybko z auta i biegiem ruszyłem do swojego pokoju. Zabrałem hajs i portfel, do sportowej torby wrzuciłem dwa karabiny, trzy rewolwery, trzy glocki, sporo amunicji i kilka granatów. Mojego ulubionego Magnum 357 włożyłem za spodnie. Ubrałem na siebie bluzę i ruszyłem do drzwi.

- Dokąd się wybierasz?  -zatrzymał mnie głos Sebka, na co machnałem tylko ręką i wyszedłem z domu trzaskąc drzwiami.

Do bagażnika swojego Subaru wrzuciłem torbę z bronią, a sam zasiadłem za kółkiem, by z piskiem opon ruszyć spod domu.
Jechałem dosyć szybko, łamiąc jakiekolwiek ograniczenia. Byłem na maksa wkurzony, a myśli zatłaczały mi głowę. Jest tylko jedna osoba, która byłaby w stanie mi pomóc, nawet zwykłą rozmową.

Po 2 godzinach jazdy zaparkowałem pod dosyć znanym mi motelem. Wyszedłem z samochodu zgarniając torbę z bagażnika i zamykając auto. Kolejno ruszyłem do środka. Udałem się do recepcji i przywitałem się z Josie.

- Cześć Marcel! Dawno Cię u nas nie było.  -kobieta przytuliła mnie mocno do siebie.

- Bo do czasu wszystko było dobrze. A gdy głowa pęka od samych myśli, to mam ochotę pobyć właśnie tu.

- Długo u nas zostajesz?

- Jak narazie to na dwie noce, ale możliwe że przedłuże znając mnie.  -rzuciłem na co kobieta cicho się zaśmiała, by następnie podać mi odpowiedni klucz.

Zabrałem klucz i ruszyłem na piętro. Zatrzymałem się pod numerem 27. Wsadziłem klucz w zamek, po czym go przekreciłem.
Wszedłem do środka, zapalają światło. Rzuciłem torbę pod łóżko, a sam wylądowałem na nim, przytulając się do poduszki. Sprawdziłem telefon, by następnie go wyłączyć.

Teraz byłem tylko ja. I moje myśli, które kłębiły mi się pod czaszką. Postanowiłem udać się do lokalu naprzeciw motelu.

Już z zewnątrz było dobrze słychać muzykę rockową, motocykle przed barem świadczyły że w środku jest gang węży. Tym bardziej nie spieprzyłem, a wszedłem dumnie do środka zasiadając przed barem.

- No witam, witam. Kogo to moje piękne oczy widzą.

- Ciebie też miło widzieć Vivien.  - uśmiechnąłem się i rzuciłem trzy dolary na bar.

- Na koszt firmy. Dobrze że wróciłeś Marcel.  -kobieta postawiła przede mną kolejkę tequili i kilka ćwiartek limonki.

- Mamo!? Czy ja dobrze słyszałam? Marcel wrócił?  - zza baru wyszła wysoka szatynka o nieziemskiej urodzie i dużych zielonych oczach. Ubrana była w wysokie botki, jeansowe szorty i czarny top. Gdy tylko mnie ujrzała, rzuciła się na mnie oplatając swoje długie nogi wokół mojego pasa.

- Tęskniłem Molly. - przytuliłem mocno do siebie dziewczynę, po czym ją namiętnie pocałowałem.

- Nie pij już. - poprosiła robiąc przy tym kwaśną minę.

- Tylko jeśli spędzisz ze mną dzisiejszą noc.

- Myślałam że już nie spytasz, chodźmy.

Nie puściłem szatynki nawet na chwilę. Wyszliśmy z baru oklaskiwani przez motocyklistów. Wbiegłem szybko do motelu kierując się prosto do mojego pokoju. Dziewczyna przysunęła się do mnie jeszcze bliżej oddając mi się całkowicie. Otworzyłem szybko drzwi, a jeszcze szybciej zacząłem się pozbywać ubrań Molly.

- Kocham Twój tyłeczek. - klepnąłem dziewczynę w pośladki na co ta jęknęła.

Pchnąłem ją na łóżko, by ściągnąć z siebie koszulkę i rzucić się na nią, całując jej piękne ciało.

Obudziłem się przed świtem. Ukochana spała wtulona w pościel. Wymknąłem się z łóżka ubierając na siebie bokserki i dresy. Wyszedłem na taras z paczką papierosów i telefonem. Oparłem się o barierki odpalając papierosa i telefon, by go przejrzeć. Ukazało się mnóstwo nieodebranych połączeń i wiadomości. Napisałem szybko do mamy że jestem z Molly i by się nie martwiła. Zadzwoniłem też do Sebka, który szybko odebrał. Jakby czekał tylko, aż zadzwonię.

- Wszystko wporządku? - spytał tato na co lekko się uśmiechnąłem.

- Tak. Muszę po prostu pobyć trochę sam i to wszystko przemyśleć.

- Rozumiem.

- Wrócę jutro, to porozmawiamy.

- Dobrze, będę czekał. Mogę chociaż wiedzieć gdzie jesteś?

- W Glendale.

- Co Ty u licha tam robisz!? Tam swoje hrabstwo mają węże. Wiesz co Ci zrobią jak się dowiedzą kim jesteś?

- Nie. Tato skończ, proszę. Węże nic mi nie zrobią, uwierz. A teraz muszę kończyć.

- Nie ma mowy! Już po Ciebie jadę.

- Daj mi spokój. Narazie. - wkurzony rozłączyłem się i spaliłem peta do końca. Poczułem ciepłe dłonie oplatające mnie w pasie. Odwróciłem się w stronę pięknej szatynki.

- Co się stało? - spytała zmartwiona dziewczyna głaszcząc czule mój policzek.

- Ojciec po mnie jedzie. Twierdzi że nie mogę tutaj być.

- Igor?

- Nie. Igor ma to w dupie. Sebastian przyjechał na kilka dni, chyba po to by zrujnować mi życie.

- Ey, nie mów tak. Mimo wszystko to Twój tata.

- Wczoraj się dowiedziałem że jestem następcą gangu 48 i że Sebastian to ich szef.

- Wiesz co się stanie, gdy mój ojciec się o tym dowie? Że szef najsilniejszego gangu na świecie wjechał na jego terytorium po swojego syna, który kocha się z córką szefa węży? To będzie piekło.

- Wiem mała. Dlatego muszę wyjechać i powstrzymać ojca.

- I znów mnie zostawisz samą na tak długo?

- Coś wymyślę skarbie, a wtedy już będziemy razem.

- Kocham Cię Marcel.

- Ja Ciebie też kocham Molly, ale jeszcze nie możemy być razem. - pocałowałem ostatni raz dziewczynę na pożegnanie.