dedykuję tę opowieść pewnej dziewczynie, która zabroniła mi mówić wprost o sobie, bo boi się momentami opinii innych, która czasem ma dziwne myśli i boi się o nich mówić na głos, gdyż sama się nimi przeraża, która czasami potrzebuje akceptacji od samej siebie i chwilowego przytulasa.

tulę ją mocno

oraz wszystkim, którzy choć raz czuli się podobnie do niej

tulę też Was, bo na to zasługuje każdy