- Proszę usiąść.

Zaciskałem pięści, trzymając dłonie w kieszeniach. Ten cholerny policjant od pięciu minut kazał mi być spokojnym i siadać na tym pieprzonym krześle, które złamałbym jednym ruchem.

- Wyduś to z siebie, człowieku! - warknąłem, mierząc go groźnym spojrzeniem. W końcu usiadłem, bo idiota nadal milczał jak zaklęty.

- O czwartej nad ranem zgłoszono ogień wydobywający się z mieszkania pana babki.

- Co? Gdzie ona jest?

Nawet na chwilę nie przyszło mi do głowy to, co obwieścił mi później.

- Strażacy wyciągnęli ją najszybciej, jak to było możliwe. Kobietę poddano reanimacji, ale niestety nie udało się jej uratować.

- Co?

Zabrakło mi powietrza. Płuca mi się skurczyły.

To niemożliwe. Uratowali ją. Musieli ją uratować, nie mogłem zostać sam.

- Min Sung Ri nie żyje.

Moja babcia...nie żyje?