[17]
Ik was klaar, klaar met de strijd. Ik kon het niet, het was de zin die jarenlang door mijn hoofd was geraasd en al die tijd had ik het willen doen. Een einde maken aan mijn leven, maar jij had mijn handen gepakt, mij aangekeken. En mij verteld dat er nog zoveel was dat ik kon gaan ondekken. En ik had je gelooft.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro