Als onze lippen elkaar voorzichtig één worden, valt er een traan over mijn wang, bang.

Ik ben bang.

Je streelt mijn wang en veegt een haar weg. Ik kijk je aan, en jij mij.

"Het is goed."

Nog een traan valt naar beneden, tegen onze lippen aan, maar het deert ons niet. Niet meer.