Tato,

To co teraz się ze mną dzieje jest naprawdę trudne.

Jestem pełna smutku, żalu, złości, a jednocześnie czuję się samotna, a moim sercu jest pusta.

To tak wiele uczyć z którymi trudno sobie poradzić.

A muszę, o muszę być dzielna. Chce byś był dumny ze mnie.

I próbuje poukładać myśli, poradzić sobie z tym co się stało.

Wiesz jak to robię ?

Maluję.

Mój pokój jest już pełen obrazów. Większość to odwzorowania rodzinnych fotografii, obrazy naszej rodziny, ale jest też pełno krajobrazów i martwej natury, które są odzwierciedleniem moich uczuć.

Robię to samo co Ty.

To po Tobie lubię rysować i uwielbiała te chwile gdy mogłam się z Tobą dzielić tą pasją.

Teraz robię to sama.

Mama kiedyś powiedziała, że dla Ciebie malowanie jest metaforą kontroli. Gdy malujesz panujesz nad swoimi demonami i nie pozwalasz im nad sobą zapanować. To Cię uspokaja, a nawet pomaga obmyślać plany.

Liczę, że dla mnie malowanie będzie takim samym ratunkiem i odskocznią jak dla Ciebie.

Tęsknie.

Hope