24.
Tato,
Dziękuję Ci.
Poświeciłeś swoje życie dla mnie.
To musiała być bardzo trudna decyzja. Mogłeś żyć kolejne tysiąc lat, malować, bawić się.
Ale wolałeś odejść, żebym ja mogła żyć i być bezpieczna.
Poświęciłeś się dla mnie.
Tak bardzo mnie kochałeś...
I to wcale nie był pierwszy raz.
Zawsze mnie chroniłeś, walczyłeś o mnie i pokonywałeś każdego kto mógłby mi zagrozić.
Dziękuję Ci za to.
Że o mnie walczyłeś.
Że opowiadałeś mi bajki, nazywałeś najmniejszym wilczkiem i księżniczką.
Dziękuję za rozmowy, wspólne malowanie i czas.
Za to, że byłeś moim Tatą.
Najlepszym jakiego mogłam mieć.
I że zrobiłeś wszystko dla mnie.
I za to, że mnie kochałeś.
Tak jak ja Ciebie.
Kocham Cię tato.
Hope
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro