Okazało się, że drzwi były uchylone weszłam do domu. Od razu co zrobiłam wpadłam z prędkością światła do salonu. Cały salon był zmasakrowany zaczęłam płakać i szukać mamy. Mama była w moim pokoju cała w krwi na szczęście oddychała ale żyła. Podbiegłam do mamy i ją przytuliłam. Wyciągam telefon z kieszeni i wybrałam szybko numer do Jungkooka.

-H-halo - powiedziałam przez płacz.

-Co się stało! Dlaczego płaczesz! - powiedział przestraszony.

-K-ktoś się w-włamał do m-mojego domu i p-pobił mamę - powiedziałam przez płacz zarazem patrząc na mamę czy się nic nie dzieje.

-Poczekaj zaraz będę z chłopakami! - powiedział i się rozłączył

Po około 10 minutach chłopaki byli w domu.

-Lili!! ! - krzyknęli wszyscy.

Zbiegłam na dół i pierwsze co zrobiłam to się rzuciłam na Jungkooka. Rozpłakałam się a on oddał uścisk.

-Czy dzwoniłaś po pogotowie? - zapytał Jin

-Nie bo nie wiem co zrobić bo się boję.

-Nie ma wyjścia trzeba dzwonić!!

-Gdzie jest twoja mama? - powiedział Jungkook.

Złapałam go za rękę i zaprowadziłam do mojego pokoju.

-Dzwonie po karetkę.

-Dobrze.

Jungkook zadzwonił po karetkę.Po kilku minutach pojazd zabrał moją mamę a ja poszłam do domu i skierowałam się do pokoju. Skończyłam na łóżko i zaczęłam płakać. Do pokoju przyszli chłopaki i zaczęli mnie pocieszać.

-Zawiercie mnie do szpitala proszę. - powiedziałam podchodząc do biurka i sprawdzają czy nic nie ukradziono. Na szczęście nic mi nie ukradziono.

-Chodzi jedziemy.

Pojechaliśmy do szpitala powiedziałam chłopakom żeby poczekalni przy recepcji. Podeszłym do recepcjonistki i spytałam o mamę. Pani powiedziała że jest w pokoju 42 więc pobiegłam do pokoju. Weszłam do sali i zobaczyłam lekarza oraz mamę.

-Dzień dobry Panie doktorze co jest z mojej mamą?

-Pani mama ma szczęście. Usunęliśmy okładki szkła z głowy i rąk ale nic poważnego się nie stało nie musi pani się martwić.

-Dziękuję Panie doktorze - powiedziałam a doktor wyszedł.

Podeszłym do łóżka i usiadłem na małym białym krześle.

-Mamo jakie szkło?! O czym doktor mówił?!

-Włamywacz miał przy sobie butelkę, ja podlewałam kwiaty i wszedł do pokoju uderzył mnie w głowę rozbijając ją. Upadłam na podłogę i straciłam przytomność. Julka mam jedno pytanie?

-Jakie mamo?

-Czy jest ten chłopak który dzwonił po karetkę bo chce mu podziękować.

-Jest z przyjaciółmi ale jak chcesz to mogę tylko jego zawołać.

-Nie zawołał wszystkich.

-Dobrze.

Pobiegłam do chłopaków chłopaki wstali i podeszli do mnie.

-I jak z twoją mamą? - zapytał Jin.

-To się jej zapytasz. Powiedziała żebym wszystkich do niej zawołała ale po co to ja nie wiem.

Zaprowadziłam chłopaków do sali w której była moja mama.

-Chłopaki to moja mama Anna, mama to zespół z którym pracuję.

-Dzień dobry proszę pani - powiedzieli wszyscy chórem

-Dzień dobry chłopaki miło was poznać.

-Jak się pani czuje - powiedział Jin.

-Dobrze dziękuję. Kto zadzwonił po karetkę.

-Ja - powiedział Jungkook

-Podejdź. Powiedz jak masz na imię.

-Jeon Jungkook.

-Dziękuję bardzo, że zdzwoniłeś po karetkę. Podejdzie bliżej to jeszcze ci coś powiem - powiedziała a Jungkook podszedł.

-Dobrze - powiedział i stanął obok mnie.

-Jeszcze raz wam dziękuję za pomoc.

-Przepraszamy ale na nas już czas powinniśmy iść - powiedział lider

-Dobre do widzenia chłopaki a i proszę podwieziecie Julkę do domu jak wam to nie sprawi problemu.

-Nie sprawi to problemu zawieziemy ją - powiedział wszyscy.

Powiedzieli i wyszliśmy z sali, podeszliśmy do auta wsiadłam do samochodu a chłopaki rozmawiali o czymś. Po kilku minutach weszli i pojechaliśmy do mojego domu wsiadłam i skierowałam się do domu a zespół szedł za mną.

-Dlaczego idziecie za mną chyba sobie poradzę.

-Idziemy ci pomóc i nie ma ale-powiedział Sega.

-No dobrze.

Weszliśmy do domu razem z chłopakami po 3 godzinach pracy ogarnęliśmy dom.

-Dzięki chłopaki nie wiem co bym bez was zrobiła - powiedziałam i przytuliłam każdego.

-Niema za co a teraz pakuj się w walizkę i jedziemy - powiedział lider.

-Co?! Jak jedziemy? Po co? Gdzie? - powiedziałam patrząc się na wszystkich ze zdziwieniem.

-Spakuj się to zobaczysz-powiedział Jimin.

-Dobrze zaraz przyjdę? - powiedziałam i poszłam do mojego pokoju spakowałem się w walizkę i zeszłam na dół - Już jestem gotowa ale gdzie jedziemy?

-Zobaczysz jak dojedziemy - powiedział J-Hope zarazem biorąc moją walizkę.

Wyszłam z domu zarazem zamykając dziwi na klucz. Podeszłam do auta i pojechaliśmy. Zatrzymaliśmy się przy białym domu ja nie wiedząc o co chodzi zostałam w aucie.

-OK nocujesz w aucie to pa pa - powiedział Jungkook.

-Już wychodzę a walizka? Gdzie jest?-powiedziałam szukając jej.

-J-hope zabrał do naszego domu chodzi bo jest zimno.

-Do waszego domu?! Jest bardzo ładny ale dlaczego mnie tu zabraliście przecież dała bym sobie radę - popatrzyłem na Jungkooka ze zdziwieniem.

-Pamiętasz jak twoja mama poprosiła żeby podszedł to wtedy powiedziała '' Pilnuj mojej córki do mojego powrotu i dziękuję bardzo ''. Więc zabieram cię do naszego domu żeby nic ci się nie stało - powiedział zarazem zdejmując z siebie kurtkę i dając mi.

__________________________________________________________________

Hej jak się czujecie. Podoba się rozdział napiszcie w komentarzach