Kochany Jiminie,

  Dawno się do Ciebie nie odzywałem w tym pamiętniku. Dawno temu zapomniałem o nim, schowałem go gdzieś na dno pudełek z ubraniami i tak przepadł na kilkanaście lat. Czasami go szukałem chcąc odezwać się do ciebie, lecz moje poszukiwania kończyły się porażką.

  Taehyung i ja zostaliśmy małżeństwem.

  Nie braliśmy ślubu, kupiliśmy obrączki i zadeklarowaliśmy sobie miłość. To tyle.

  Kocham go, prawdziwą miłością. Jest dla mnie oparciem, szczęściem, które mam codziennie przy sobie, które pomaga mi walczyć ze wszystkimi problemami. Nauczył mnie kochać, chociaż w sumie nigdy nie przestałem tego robić. Przecież cały czas kochałem Ciebie.

  I nadal to robię. Jak pamiętam, to zachodzę na cmentarz i pielęgnuje kwiaty, które razem z Namjoonem i Taehyungiem zasadziliśmy przy Twoim grobie. Sprzątam wokół niego, stawiam nowe znicze, dbam, aby cały czas był chociaż jeden palący się wkład.

  Z tego co wiem, Twoi rodzice nie przychodzą na Twój grób. Mogę to stwierdzić po tym, że jedynie stoją tam znicze ode mnie, od moich rodziców i od chłopaków. Wiem jak wygląda każdy z nich, chodzę tam częściej niż do kościoła.

   Jestem już stary, minęło dobre kilkanaście lat, czy to nie dziwne, że teraz myśląc o tobie mam ochotę się popłakać? Dawno tego nie robiłem przez ciebie.

  Chodzę do mojej wymarzonej pracy, jestem nauczycielem śpiewu i gry na pianinie. Wszystko to Twoja zasługa, jestem tego pewien. Na pewno czuwałeś nade mną, gdy zdawałem te wszystkie pieprzone egzaminy i kursy, a gdy nikt nie patrzył zmieniałeś moje odpowiedzi na te dobre.

  Taehyung za to pracuje w osiedlowym sklepie. Też jest zadowolony ze swojej pracy, ale szuka czegoś lepszego. Wierzę, że mu się uda.

  Prowadzimy spokojne życie, skromne bardzo, ale nam to nie przeszkadza.

  Z chłopakami trochę kontakt się urwał jakieś kilka lat temu. W sensie, Namjoon i Jeongguk nadal co jakiś czas do nas wpadają, albo my do nich, czy tam organizujemy wyjścia, z Hoseokiem kontakt przepadł, jedynie wiem, że mieszka daleko od stolicy i się mu powodzi, a Jin wyjechał za granicę studiować dziennikarstwo dawno temu, no i już nie wrócił.

  Dziękuję ci Jiminie za możliwość poznania, zaprzyjaźnienia i pokochania Twojej osoby. Wniosłeś do mojego życia dużo radości oraz smutku, ale po czasie musiałem sobie uświadomić, że byłeś moja lekcją. Nauczyłem się od ciebie więcej, niż jakikolwiek nauczyciel mógł mnie kiedyś nauczyć czegokolwiek.

  Dziękuję za wszystkie chwile spędzone z tobą. Kocham cię zawsze i na zawsze.

Twój Yoongi, do końca moich dni. 

180548