Czekaliśmy na was dziewczęta - profesor Dip przemówił.

- Na nas ? - zapytały równocześnie, teraz zapewne ich oczy były wielkości pięciozłotuwek.

- Tak - odpowiedział profesor i wskazał aby podeszły. Niepewnie stawiały kroki. Evelain zafascynowana oglądałą sufit, Rox patrzyłą się na uczniów natomiast z ust Cam nie schodził uśmiech. Dip przyglądał im się badawczo. Zastanawiał  się czy aby napewno sobie poradzą w nowym świecie. Decyzja jednak należała tylko do nich.

- Czy chcecie uczyć się w Hogwarcie? - zaskoczone przyjaciółki spojrzały po sobie. Żadna nie była pewna do końca jednak kiwneły głowami na znak, że się zgadzają.

- W takim razie witajcie! - uśmiechnoł się dyrektor a w tym samym momeńcie chuda w długiej sukieńce kobieta o ciepłych rysach twarzy i brązowych lokach chwyciła tiarę przydziału. Czyli zniszczoną, szpiczastą czapkę.

- Profesor Macgonagal - mruknęła Camil

- Usiądź dziecko - nauczycielka wskazała na dość wysoki taboret. Ev usiadła a na jej głowie wylądowała czapka. Szatynka zacisneła dłonie na końcach taboretu. Kapelusz jak nazywała tiarę w myślach Ev mruczała coś pod nosem aż w końcu całą sale wypełniło głośne Gryfindor! Evelin zajeła miejsce między huncwotami. Roxsan nawet nie zdążyła usiądź a tiara bez zastanowienia wykrzyczała nazwę Lwa. Wyszcy zaczeli wiwatować jak w przypadku Evelian jednak najbardziej słychać było Ev i Blacka. Nadszedł czas na Camil. Tiara nie odzywałą sie przez chwilie po czym przemówiła:

- Jesteś godna zaufania, miła i waleczna razem z przyjaciółmi osiągniesz wiele nie ma wątbliwości, że twoje miejsce jest w Gryfindorze!!! - na twarz Cam odrazu wpłynęła ulga. Podbiegła do stołu i przytuliła się do koleżanek. Gdy wszystkie już zajeły swoje miejsca Syriusz Black odezwał się noszlancko patrząc prosto w oczy zwróconej w jego stronę Roxsan:

- Witam drogie panie w naszym domu, mam nadzieje że bliżej się poznamy.

- Napewno - odpowiedziała srkasytcznie Roxsan

- Mam nadzieję, że dotrzymasz słowa - uśmiechnoł się zawadiacko

- idiota - fuknełą pod nosem oliwkowooka i odwóciła się w drugą stronę burcząc pod nosem rużne wyzwiska.

- A więc kim jesteście i z kąd? - zapytała jedna z Gryfonek siedzących przy stole.

- Emm... - Evelin nie była pewna czy ma powiedzieć prawdę.

- Z przyszłości - uprzedziłą ja Camil - dokładnie 21 wieku, przeniósł nas tutaj świstokilk - dziewczyna otworzyłą szeroko usta ze zdziwienia a z nią podążyło kilka innych osób. Dzięwczęta roześmiały się tylko.

Czas pośród Gryfonów mijał im naprawdę szybko i miło. Jedzenie i rozmowy były wyborne. Czuły się beztrosko. Nie interesowało ich to, że zostawiły swoje rodzinny bez żadnego wyjaśnienia. Nie wiedziały jeszcze co je czeka gdy nadejdzie czas...