Cam, Ev oraz Rox szły razem za głównym prefektem do ich pokoju. Chłopak mówił coś do nich jednak one zbyt zajęte były podziwianiem piękna zamku.

- Dobry wieczór drogie panie - usłyszały za sobą głęboki głos - wszystkie jak na komędę obróciły się i gdy zobaczyły ruszającom się postać na obrazie zaczeły biec po schodach - ale gdzie uciekacie - duch był zawiedziony.

- Spokojnie, jesteście w świecie magii, to normalne - prefekt się roześmiał - w drogę - znowu spoważniał ku ich zawiedzeniu. Wspinanie się po schodach stawało się coraz bardziej uciążliwe

- Ile jeszcze? - jękneły Camil i Roxsan

- Daleko - odburknoł prefekt - stać - zarządził niespodziewanie przez co dziewczęta na siebie wpadły a za sobą usłyszały głośny trzask - Co tam się dzieje ?! - warknoł chłopak. Przyjaciółki miały go już powoli dość. Spojrzały w dół jednak nikt się nie odezwał. Podeszli do obrazu przedstawiajągrubą Damę.

- Obraz? - zakpiła sobei Roxsan.

- Tak - spokjnie odpowiedział prefekt.

- Podaj hasło - dama obróciłą głowę i przemówiła.

- Caput Drakonis - przekroczyli próg - oto salon, po lewej pokoje chłopców natomiast po prawiej dziewcząt czekają tam na was wsze rzeczy oraz książki, ja już pójde do siebie, rozgoście się - chłopak przybrał nawet miły ton głosu. Dziewczęta rozglądały się po pomieszczeniu. Były zachwycone nową sytułacją i miejscem. Nagle usłyszały kroki i śmiechy. Obróciły się i ujżały tercet rozbujników. Po środku stał przystojny brunet z czekoladowymi oczma krtóre chowały się pod okularami a na jego ustach błąkał się łobuzerskoi uśmiech. Po jego lewej był chłopak o arystokrackej urodzie. Kruczoczarnych włosach sięgających do ramion i stalowym wzroku. Zaś po prawej wysoki blondyn o zielonym spojrzeniu i bliznach które przypominały mu o dzieciństwie. Zaś lekko za nimi wlekła sie niska przylepa z lekką oponka i tępym wyrzie twarzy. Dziewczęta rozpoznały w nich żartownisiów z głównej sali.

- Znowu wy - palneła Roxsan

- Tak my - na ustach Blaka zagościł cwany uśmieszke

- To lepiej idzcie - odburkneła i odwuciłą sie na pęcie

- Nie możemy

- Bo ? - była coraz mocneij rozłaoszczona

- To nasze dormitorium - Roxsan zachłysneła się powietrzem

- Miała mieszkać z tymi neanderczykami! Camil wybuchneła niepochamowanym

śmiechem a wraz z nią Evelain.

- Co cię tak bawi ? - zakpił potter

- Wy - wykrztusiła z siebie Camil a łezka rozbawienia wypłyneła z jej oka. Potter zamilkł a jego oczy zeskanowały wszystkie skrawki twarzy Cami. Posłała mu zdziwione spojrzenie. Oboje lekko się zarumienili

- Więc zapraszamy drogie panie - Remus ukłonił się nisko i wskazał rekoma na schody. Camil pociągnęła za sobą przyjaciułki i razem weszły do swojego pokoju a chłopcy dołączyli do nich po chwili z puchatymi poduszkami, gorącom czekoladom oraz piankami.

- Czekolada - oczy Evelain rozmażyły się gdy wyczuła jej zapach. Złapała za najwiekszy kubek i przytulia go do serduszka

- Ale to moje - Luniu wydoł usta w podkuwke lecz gdy zobaczył zawiedzioną Ev odrazu sie poprawił - dobrze wezme inny - uśmiechnoł się miło i podał jej kilka pianek i poduchę na której zaraz usiadła. Wzyscy podążyli za dziewczyną. Rogacz wyciągnoł za pleców pustą butelke po nieznnanym dziewczętom napoju.

- Zagrajmy w butelkę! - zarządził a wszyscy zgodnie choć niepewnie mu przytakneli. Potter zakręcił i wypdło na Blacka.

- Wyzwanie

- Wyznaj miość pierszakowi

- Niee - jęknol Black

- Taaak - zawturował mu James. Black dziwignoł się na nogi i poszedł poszukać jakiegoś pierwszoroczniaka kręcącego się po domu a za nim ruszył orszak. Trafiło na niskiego chłopaka z lekkim trądzikiem który akurat siedział przed książkom. Blak ukłęknoł przed nim złapał ręke odchrząknoł a ich spojrzenia się skrzyżowały. Preażone chłopaka i rozbawione Blacka.

- Wyjdziesz za mnie - Syriusz złapał się za serce.

- Nie! - chłopak zaczoł uciekać omało nie potykając się o krzesło w akompaniameńcie śmiechu wszystkich.

- Zadowoleni ?

- Tak - Roxsan zachichrała się a Syriusz jej zawórował. Wrócili do pomieszczenia a butelka trafiła na Cam a ta pewna siebie wybrałą wyzwanie.

- Rozbierz się - odparł chuncwot pewny żę dziewczyna tego nie zrobi jednak jak bardzo się mylił. Cam okryła się kołdrą i zaczeła z siebie zciągać swoje ubrania. Całą szustka patrzyli na te poczynania z szeroko rozdziabionymi usami.

- Ślinisz się - potter zaczoł wycierać buzię Syriusza serweką którą akurat trzymał w dłoni. Camil zakręciła butelką. Tym razem wypadło na Pottera.

- Ha karam sprawidliwa - ucieszył sie Black i zatarł ręce

- Pytanie czy wyzwanie?

- Pytanie - wszyscy zaczeli się śmiać

- Spietrałeś - zarechotał Petter i wytknoł go palcem. W tym momeńcie w Poterze coś sie zbuntowało - wyzwanie

- A więc .... - Camil ukłądała w głowie swój szatański plan.

- Ja już wiem co mówi ta mina - prsknełq Ev

- A więc ułuż wierszyk o dziewczynie która ci się podoba - Potter wstał

-

Oczy niebieskie, figlarne spojrzenie

Niska i piękan - dziewczyna marzenie!

Życie jej zakręcone i zwariowane

Ale jej serce tajemnicą owiane

I nikt nie wie, co w nim tak naprawdę się dzieje

Czy smutek, czy radość, czy żal, czy nadzieje?

Czy świat jej ułożony jest całkiem na opak?

Czy miał w nim miejsce już jakiś chłopak?

Czy kochał ją nad życie i komplementy prawił?

Czy jak ostatni cham na lodzie zostawił?

Zresztą nawet czasu jej brak na przemyślenia,

Bo w jej życiu liczą się tylko marzenia... - rogacz wyrecytował wiersz patrząć wprost w oczy Cami. Szatynce zabrakło tchu a w pomieszceniu zapanowała niezręczna cisza.

- Poterr ty możesz poetą zostać - Łapa klepnoł po plecach przyjaciela a ten posłął mu groźne spojrzenie.....

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Polsat