- Noell - 

Obudziłam się z powodu nadmiernego ciepła. Odwróciłam się w bok i ujrzałam tylko puste miejsce. O tym, że ktoś tam był świadczyło pomięte prześcieradło. Rozkopałam grubą pierzynę i powoli podniosłam się z miejsca. Miałam na sobie tylko majtki i koszulkę, która sięgała mi kilka centymetrów za tyłek. Podeszłam do krzesła i naciągnęłam na siebie wczorajszą sukienkę, po czym palcami przeczesałam swoje włosy. Chwyciłam torebkę i szpilki, a następnie ruszyłam na dół. Jedną ręką czyściłam swoje buty i jednocześnie starałam się trzymać równowagę, ale wpadłam na coś twardego. Od razu wyczułam te perfumy od Armani'ego... Uniosłam wzrok, a Harry mocno trzymał mnie za ramiona.

- Cześć. - powiedziałam lekko speszona. - Przepraszam, ja będę już jechała do domu. - uśmiechnęłam się, ale on wciąż mnie trzymał.

- Noell, odwiozę cię, a teraz chodź, ponieważ Rita przygotowała śniadanie. - powiedział i wskazał dłonią na kuchnię.

Weszłam do kuchni i ujrzałam jakąś kobietę, krzątającą się w kuchni. - Dzień dobry. - powiedziałam wesoło, a kobieta spojrzała na mnie i posłała szeroki uśmiech.

- Dzień dobry, kochanie! Ty pewnie jesteś Noell. Mów mi Rita. - przytuliła mnie, co odwzajemniłam. - A teraz siadaj, zrobiłam śniadanie. - dodała.

Usiadłam na krześle, a po chwili dołączył do mnie Harry w czarnym garniturze, czarnej koszuli, czarnym krawacie i tego samego koloru eleganckich butach. Włożył na swoje długie palce pierścionki, po czym rzucił teczkę na szafkę i przeczesał swoje włosy. Rita położyła przede mną i Harry'm po kubku zielonej herbaty i talerzu smażonego bekonu z tostami. Zjedliśmy swoje posiłki w ciszy, a Harry włożył talerze do zmywarki.

- Wyspałaś się? - zapytał, stukając coś w tablecie.

- Tak. - odpowiedziałam po chwili.

- Smakowało ci śniadanie? - znowu zapytał. Jego głos był strasznie oschły, co mnie wkurzało. Nie wiedziałam, o co znowu mu chodzi.

- Tak, było pyszne. - odpowiedziałam sarkastycznie, po czym podniosłam się z miejsca. - Jadę do domu. Do widzenia. - dodałam, chwytając swoją torebkę, a on w końcu uraczył mnie spojrzeniem.

- Noell. - wstał i chwycił swoją teczkę. - Odwiozę cię. - mruknął.

- Przecież jestem swoim samochodem. - oznajmiłam, a on przegryzł wargę w zastanowieniu i podrapał się po głowie.

- W porządku. Chodźmy. - burknął.

Pożegnałam się z Ritą krótkim "do widzenia" i wyszłam z jego willi. Szłam w kierunku swojego samochodu, gdy Styles wpakował swoje rzeczy do swojego auta i podszedł do mnie. Stanęłam prosto, a on zmierzył moje ciało wzrokiem.

- Wkrótce się spotkamy, Noell. - ułożył swoje duże dłonie na moich biodrach. - Przepraszam, że byłem przed chwilą taki oschły, ale mam trudną sprawę dzisiaj. - dodał.

- Dla ciebie nie ma nic trudnego. - wywróciłam oczami. - Wszyscy będą się bali potężnego Styles'a. - nabijałam się z niego, a on wywracał oczami, jednak dostrzegłam na jego twarzy lekkie rozbawienie.

- A jednak jest to możliwe. - mruknął. 

- W takim razie, do widzenia. - powiedziałam i chciałam wsiąść do swojego samochodu, tylko, że jego ciało mi w tym przeszkadzało. - Harry... mógłbyś?

- Nie. - uśmiechnął się. - Pożegnaj się ze mną. - rozłożył swoje długie ramiona.

Wtuliłam się w niego, oplatając jego kark, a on pocałował moje czoło i oparł podbródek na mojej głowie. Przymknęłam oczy i rozkoszowałam się zapachem jego perfum. Odsunął mnie kawałek od siebie i oparł czoło o moje. Pocałowałam mocno jego policzek, a następnie się odsunęłam.

- Miłego dnia, Harry. - poklepałam jego ramię na koniec.

- Wzajemnie, Noell. - mruknął.

Wsiadłam do swojego samochodu, po czym pojechałam prosto do swojego apartamentu. Zaparkowałam w garażu i ruszyłam do swojego mieszkania. Przebrałam się w jasne jeansy i czarną, zwykłą koszulkę. Zrobiłam delikatny makijaż i wyprostowałam swoje włosy. Usiadłam na kanapie i zaczęłam przeszukiwać na laptopie oferty pracy. Staram się jakąś znaleźć, ponieważ nie uśmiecha mi się siedzenie w domu przez cały dzień.

- Harry -

Po wygranej rozprawie skierowałem się do domu Nidii, która niemal natychmiast otworzyła mi drzwi. Rozliczyliśmy się z ostatniej rozprawy, a potem zaczęliśmy rozmawiać.

- Co słychać u Nadine? - zapytałem z czystej ciekawości.

- Wszystko w porządku. Przyjechała dzisiaj na dwie godziny do Noell, aby pomóc jej szukać pracę. - odpowiedziała zadowolona. Co? Noell szuka pracy?

- Hmm, dobrze. Pozdrów ją. - mruknąłem.

Po dwudziestu minutach byłem w drodze do mieszkania Noell. Była godzina dziewiętnasta, więc powinna być sama. Zaparkowałem na parkingu i szybkim krokiem dostałem się do jej apartamentu. Zadzwoniłem do drzwi, a ona od razu mi otworzyła.

- Umm, hej, Harry. - powiedziała zdziwiona.

Tak cholernie seksowna...

- Cześć. - odchrząknąłem.

- Wejdź. - otworzyła dla mnie drzwi. Wszedłem i zdjąłem z siebie płaszcz oraz buty, po czym udałem się do salonu. - Napijesz się czegoś? - uniosła brwi.

- Nie. Chciałem porozmawiać. - oznajmiłem, a ona popatrzyła na mnie dziwinie.

Usiadłem na kanapie, a ona zajęła miejsce obok mnie. Wyglądała tak cudownie, z resztą jak zawsze. Tak bardzo chciałem, aby codziennie była blisko mnie...

- Rozmawiałem z twoją matką i niechcący się wygadała. - zacząłem. - Mówiła, że szukasz pracy, a Nadine ci w tym pomagała...

- No tak, rzeczywiście. - przegrzyła swoją wargę. Mam ochotę zrobić to ja... - Ale nie znalazłam żadnej ciekawej oferty. - westchnęła.

- Jesteś pewna, że przejrzałaś wszystkie dostępne oferty? - uniosłem brwi, a ona skinęła. - A czy wiedziałaś, że poszukuję jeszcze jednej sekretarki? - zapytałem, a ona otworzyła szeroko usta. Uśmiechnąłem się szeroko, a ona patrzyła na mnie oniemiała. - Czyli nie sprawdzałaś wszystkich ofert. - zaśmiałem się.

- Widziałam twoją ofertę i była naprawdę świetna, lecz nie chciałabym... - gestykulowała rękoma, nie mogąc dobrać odpowiednich słów.

- Nie chciałabyś być aż tak blisko mnie? - prychnąłem zirytowany, a zarazem zawiedziony.

- Harry to nie o to chodzi... - westchnęła. - Po prostu było by mi dziwnie. - wzruszyła ramionami.

- Nie chcę tego słuchać. - machnąłem ręką. - Zaczniej już jutro o ósmej rano, w porządku? - uniosłem brwi, a ona patrzyła w podłogę, analizując moje słowa.

- No... dobrze. - wyrzuciła z siebie. Uśmiechnąłem się szeroko i pociągnąłem ją na swoje kolana. - Harry! - pisnęła.

- Nie mogę się doczekać naszej współpracy. - mruknąłem i złączyłem nasze usta w pocałunku.

______________________________

Będą razem pracować! ;D

/kylizzzie