Na samym początku Yamaguchi i jego mama nie żyli w Miyagi. Wyprowadzili się ze swojego rodzinnego miasta po pewnym dosyć bolesnym wydarzeniu; pewnego dnia do ich domu włamał się dosyć agresywny złodziej. Ojciec Yamaguchi'ego starał się ochronić swoją żonę i dziecko. Został brutalnie dźgnięty nożem, jego żona skończyła z wybitym obojczykiem i siniakami, a Tadashi ze złamaną nogą i siniakami. Pan Yamaguchi zmarł nieco po tym, jak policja przyjechała, zaalarmowana przez sąsiadów.

         Po tamtym wydarzeniu Tadashi z matką przeprowadzili się gdzieś indziej. Od tamtego wydarzenia zaczęli popadać w lekką paranoję; zawsze przed snem sprawdzali czy wszystkie drzwi i okna są porządnie zamknięte, nieważne, czy byli u siebie, czy u kogoś nocowali. Tadashi najczęściej przebywał w nocy u Tsukishimy, więc zdarzało się, że parę razy w nocy sprawdzał, czy jego dom jest na pewno zamknięty. Tsukki nigdy nie zapytał, dlaczego w kółko to robi.

         Kiedy Tadashi był w gimnazjum, czasami miał w nocy (rzadko za dnia) ataki paniki. W liceum już mu to minęło i naprawdę rzadko złe wspomnienia do niego wracały. Jeden z największych ataków miał podczas nocowania u Tsukki'ego. Kei nie miał pojęcia, jak wyglądało jego dzieciństwo, nigdy nie poruszali tego tematu. Więc, kiedy Yamaguchi zaczął płakać przez sen i wołać imię swojego ojca, Tsukishima lekko spanikował. Będąc absolutnie obudzony & spanikowany & z po prostu uczuciem przymusu opieki nad swoim przyjacielem, przytulił go i zaczął powtarzać, że wszystko jest okej. I leżeli tak do rana, aż w końcu Tadashi się uspokoił.