W końcu zrozumiałam.
Przed nastaniem Mala Keramzin był miejscem leków, długich nocy płaczu w ciemnościach, starszych dzieci, które mnie ignorowały, zimnych i pustych pokoi. Ale potem przyjechał Mal i wszystko się zmieniło. Ciemne korytarze przemieniły się w miejsca kryjówki i zabawy. Samotne lasy były terenami do zbadania. Keramzin stał się naszym pałacem, królestwem, a ja już się nie bałam.
Ale Inspektorzy Gruszów zabraliby mnie z Keramzina. Zabraliby mnie od Mala, a on był jedynym dobrem w moim życiu. Dokonałam więc wyboru. Zepchnęłam moc w dół i trzymałam ją tam co dnia, ze wszystkich sił, nakładem całej energii, nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Zużywałam całą siebie, by dochować tej tajemnicy.