O dziwo czuję się naprawdę dobrze! Cieszę się, że Kuba zgodził się na przyjaźń. Jest ona dla mnie ważna, naprawdę. Dla każdego będzie tak lepiej, przynajmniej teraz.

09:12

Idziemy razem na trening?

09:15

Tak, jasne. O której mam być?

09:17

Może 09:30?

09:19

Okej, już wychodzę.

***

- Hejka Artek. - powiedział środkowy

- Hej. - odpowiedziałem - Jak tam?

- Wszystko okej.

- Dobrze się czujesz? - spytałem

- Taak, czemu miałbym czuć się źle? - on udaje czy jak?

- A nie wiem, tak jakoś się spytałem.

-No spoko. - odpowiedział bez wyrazu - A ty jak tam?

- Też dobrze w sumie. - powiedziałem

- Oki. - kurde, jak on zajebiście kłamie, a najlepsze jest to, że wiem kiedy to robi, to jest tak cholernie dziwne..

PERSPEKTYWA KOCHANOWSKIEGO

Nie wiem co mam czuć. Cieszę się z tej bliskości, którą mieliśmy przez ostatnie dni, a mimo to wciąż jestem smutny i przygnębiony. Zależy mi na nim inaczej, tak jak na kimś innym. Ale nie będę narzekał, zależało mi na kontakcie z nim, więc muszę się cieszyć. Po prostu muszę.

09:12

Idziemy razem na trening?

Nawet nie masz pojęcia jak się cieszę, że to właśnie Ty, to proponujesz.

09:15

Tak, jasne. O której mam być?

09:17

Może 09:30?

Mogę być nawet zaraz, naprawdę.

09:19

Okej, już wychodzę.

09:20

Wyświetlono.

***

- Hejka Artek. - powiedziałem 

- Hej. - odpowiedział chłopak - Jak tam? - zapytał

- Wszystko okej.

- Dobrze się czujesz? - spytał

- Taak, czemu miałbym czuć się źle? - pytasz, a znasz odpowiedź. Po co, więc to robisz?

- A nie wiem, tak jakoś się spytałem.

-No spoko. - odpowiedziałem przyciągając każde słowo - A ty jak tam?

- Też dobrze w sumie. - powiedział równie przygnębiony

- Oki. - odpowiedziałem wychodząc na siłownię...

Hej,
Jak Wam się podoba ten rozdział? Możecie zostawić jakiś miły komentarz, może humor mi się polepszy ehh.
No i do następnego!

    - pozdrawiam Kochanowska