Miną dokładnie dwa tygodnie, nim Yuuri zabierze swoje wszystkie rzeczy, zanim pożegna się ze swoimi rodzicami i siostrą, z przyjaciółmi i wszystkimi fanami, na których trafi po drodze, dwa tygodnie do momentu, kiedy wsiądzie do samolotu i wyląduje tutaj, w Rosji, gdzie spędzi kolejne miesiące swojego życia, trenując pod okiem Viktora (i szczerze, Yakov pewnie wtrąci się też raz czy dwa) i smakując życia, jakie jego narzeczony zna już aż zbyt dobrze.

           Narzeczony. Huh.

           Viktor Nikiforov, po dwudziestu ośmiu latach, w końcu się ustatkował — czy jakkolwiek mówiły gazety, które podłapały pierścionki na ich palcach i wyśledziły ich wspólny wieczór w Barcelonie. Nie była to dłużej plotka ani przykrywa, ani nawet jakiś wielki żart, jak stwierdziło parę artykułów po ich pierwszym pocałunku.

           No, nie obchodziło go to.

           Cokolwiek mówili, cokolwiek myśleli, Viktor wiedział, że jest zakochany po uszy w mężczyźnie, jakiego nie dało się podmienić.