- Odbiegasz od rzeczywistości - rzucił Taehyung machając Kookowi dłońmi tuż przed jego oczami.

-.. Oo, sory

- to co, idziemy?

- Hmm?

- no do ciebie.. obiecałeś i jeszcze miałeś kupić pizzę

- ahh, no tak - Jungkook uśmiechają się nerwowo sięgnął dłonią w tył by móc podrapać się po karku.

-... - Taehyung przystanął na moment po czym robiąc krok przed siebie stał twarzą w twarz z Jungkookiem - wszystko gra?

- Tak - rzucił automatycznie aczkolwiek spokojnie Kook - na jaką pizzę masz ochotę??

- mmmm.. z ananasem

Jungkook z lekkim obrzydzeniem na twarzy delikatnie mruknął

- poważnie, o co wam chodzie, to naprawdę smaczne

- fu

- FU?!.. jak chcesz, zamówimy dwie - rzucił Tae tym samym podstępnie puszczając koledze oczko

- haha, spoko, dzisiaj to ja sponsoruje

- jak to mówią, czasem wróg może stać się twoim przyjacielem

- Nikt tak nie mówi

- jak to nie?..

Nastała cisza, mina Taehyunga wydawała się być w tamtym momencie dość zabawna, a sam Jungkook zdawał się tym być trochę rozbawiony, chwile potem jednak objął go ramieniem zarzucając na temat rozmowy jedną z jakiś zwykłych, dziennych spraw. Mimo to ich rozmowy na każdy temat z czasem zdawały się być coraz to bardziej interesujące.

Wiele rzeczy i tematów dzieliło ich osoby, mimo to było coś co zawsze potrafiło ich scalić, czuli ze strefa komfortu jaka otaczała ich relację stała się o wiele bardziej stabilna. Kłótnie i inne sytuacje w których dalej potrafili skoczyć sobie do gardeł nie były już tak intensywnie przez nich odbierane, wiele z nich byli w stanie obrócić w żart.

Dni leciały na tyle swobodnie ze nawet nie zauważyli jak szybko się przed sobą otworzyli, z ich serc płynęła czysta intencje względem siebie, kłamstwa rzadko kiedy miały jakie kolwiek miejsce.

- Napewno zamówiliśmy tą pizzę??

- Jaki ty jesteś niecierpliwy

- HAH, zachowujesz się tak jakbyś nie wiedział

Na te słowa Jungkook uśmiechnął się po czym zaczął spoglądać w stronę uśmiechniętego przyjaciela który właśnie grzebał w swoim telefonie.

Widział jak wiele się zmieniło i chociaż nie umiał by w całości przyznać się do tego iż rzeczywiście cieszy się że ich relacja ustanowiła tak wysokie miejsce w jego życiu, starał się to okazywać naturalnie po przez gesty i słowa, w końcu Tae był jedynym najbliższym przyjacielem którego zyskał o dziwo tak szybko.

- Co się tak gapisz?

- coś ci łazi po twarzy

- huh? - Tae szybko otworzył aparat w telefonie po czym lekko zażenowany wlepił swój wzrok w przyjaciela, mimo to Jungkook zdawał się wciąż uśmiechać.

- zabawne

- Szybko się obrażasz

- Nie, nie obraziłem się... z czego się śmiejesz?

- włączyłeś galerie w telefonie

Tae nie wiedząc o co chodzi szybko spuścił wzrok by moc spojrzeć na wyświetlającą się treść na telefonie.

- komu wysyłasz takie zdjęcia haha

- PRZESTAŃ!

- ooo, a tu - wskazał Jungkook przesuwając palcem po ekranie - jak się napiął

Taehyung również zaczął się śmiać, koniec końcówki doszło do małej bitwy między chłopakiem gdy w pewnym momencie do drzwi zadzwonił dzwonek.

- ale gorąca.. ała - krzyknął znienacka Kook

- to po co od razu pchasz do gęby?

- jestem głodny..

- to jest twoja wymówka?

- mogę zjeść wszystko sam

- ooo nie, nie - Taehyung wziął kawałek po czym ciężko przeżuwając zważając na temperaturę pizzy uniósł kciuk ku górze

- O nie

- Co?

- ananas.. - rzucił zniesmaczony Jungkook wyjmując kawałek z ust

- nie otrujesz się.. chyba - Tae zastygł spoglądając na pizzę przez co Jungkook na chwilę nie wiedział jak zareagować

- heh, wystraszyłeś się?

- phh, nie rozśmieszaj mnie

- Kook

- Hmm?

- mogę zjeść ostatni kawałek..?

Ich spojrzenia skrzyżowały się, w ciszy patrzyli sobie w oczy. Gęsta atmosfera zawisła w powietrzu, nastał moment męskiej rywalizacji, kto jest tym szybszym, zwinniejszym?..

..Jungkook

Taehyung o dziwo jednak z uśmiechem na twarzy patrzył jak przyjaciel wcina ostatni kawałek. Jungkook ze zdziwieniem spoglądał w jego stronę do momentu gdy zastygł.

-..Taehyung

Rzucił z pełną buzią, Tae zaś podstępnie szerzył się w jego stronę

-..Hmm??

- ANANAS!

Atmosfera w dalszych godzinach płynęła w dość przyjemny sposób, do momentu gdy telefon Kooka postanowił zawibrować.