Tej nocy poszliśmy spać dosyć późno ze względu na to, że do jakiejś pierwszej, lub nawet drugiej w nocy oglądaliśmy gwiazdy. To było jedno z najlepszych wspomnień i w ogóle rzeczy w moim życiu.

Gdy poszliśmy spać, na śmierć zapomniałem o zdjęciu soczewek kontaktowych i zapomniałem o możliwych konsekwencjach tego czynu.

Gdy wstałem i otworzyłem oczy nie ujrzałem nic. Tak jakbym stracił wzrok, co jest jedną z konsekwencji nie zdjęcia soczewek przed spaniem.

-Yoongi, jesteś tu?

-C-co się stało, Jiminnie? - spytał zachrypniętym i zaspanym głosem.

-Spójrz na mnie.

-Patrzę cały czas.

-Czy mam otwarte oczy?

-Oczywiście, że tak. Co to w ogóle za pytanie?

-N-nie... to nie moż-że być... p-prawda...

-Co się stało, Minnie? Wszystko ok?

-Yoongi. Ja straciłem wzrok.

-Jak to, przecież tak się nie da.

-Da się, jeśli na noc nie ściągnie się soczewek.

-Ty nosisz soczewki?

-T-tak... - odpowiedziałem już cały zapłakany.

-Minnie, nie płacz. Pomogę ci, jeśli będziesz niewidomy, nie bój się, nie opuszczę cię ze względu na takie rzeczy. Nie potrafiłbym ci tego zrobić.

-Naprawdę, Yoongi?

-Naprawdę, Minnie. - zapewnił mnie.

-Dziękuję ci... - próbowałem znaleźć jego ciało i wtulić się w niego, po kilku próbach udało mi się.

-W takim razie jeszcze dzisiaj jedziemy do jakiegokolwiek lekarza, lub szpitala. Nie możemy z tym zwlekać, może jeszcze uda się odratować twój wzrok, Jiminnie.

-Dziękuję ci za wszystko, co dla mnie robisz.

-A ja dziękuję, że jesteś.

===---===

Taki trochę sad rozdział, ale nie bójcie się. Jeszcze wszystko będzie ok! ;)

Miłego dnia! <3