Bu sabah gerçekten kendimi iyi hissederek kalktım. Sonunda psikolojim düzeliyor muydu? Kim bilir.. Dün gece bana eşlik eden adını bile bilmediğim bilmem nerenin kontunu yolcu ettim. Direk sıcak bir banyoya girdim. Başka insanların dersini haşlayacak kadar sıcak bir su neden beni hiç rahatsız etmiyordu? Alışmış olsam gerek diye düşündüm, suyun sıcaklığını kontrol etmek için küvete soktuğum ayağımı çıkardım ve en sevdiğim şarkıyı açtım; The Power -Cher .Çocukken büyüdüğüm odanın 3 katı kadar olan banyoma her girdiğimde başarının kokusunu alıyordum Her banyoya girdiğimde yaptığım gibi 15 yıl önceki bene beni bu günlere getiren acıları çektiği için teşekkür ediyordum sonra tavana bakmaya başladım artık beynim allak bullak değildi, normal bir insan gibi düşünebiliyordum! Çocukluğumda geçirdiğim travmalar Saskia olarak yarattığım her anıda beynimden biraz daha siliniyordu... Zengin olmak ne güzel şey diye düşündüm, küçük Elizabeth kafasıyla onayladı ve o zamanlar da bana güç veren sözleri söyledim;  Sen güçlü bir insansın kimsenin seni sevmesine gerek yok sen kendini seviyorsun . Artık bir toplum ikonu ve çoğu insan tarafından örnek alınan gerekli insanlar tarafından korkulan biri olsan bile yalnızlık sendromumu aşamamıştım. Küçükken bir gıdım ilgi için yaptığım şebeklikler geldi aklıma, ağzımın kenarıyla sırıttım banyo çok özel bir zamandı benim için çünkü banyo yaparken bütün üzüntülerinden arınır insan kendi ile baş başa kalır güvenebileceği tek insanla...