Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capitulo IV (Lo prometemos Alyzha)



                                                               Capitulo IV

                                                 Lo prometemos Alyzha

flashback

Creo que al quedarme pensando no preste atención de lo que pasa, pero el auto se ha detenido en un campo vacío. Miro al chico de ojos azules y me atrevo a preguntar qué hacemos acá, el por su parte me da una mirada aburrida y me obliga a bajar le obedezco porque prefiero vivir.

Al bajar me doy cuenta que estoy más lejos de casa de lo que pude imaginarme, debí haber dormido más de lo normal ya que está oscureciendo. A lo lejos se escucha un ruido... ¡MALDICIÓN!, que no sea lo que pienso que es.

Efectivamente es un maldito helicóptero, le tengo miedo a esas mierdas;

Desde que el señor Alék (mi padre) le disparó a un chico, ¿lo peor? El hombre estaba a mi lado, luego de esperar que muriera desangrado en el suelo Alék lo lanzo desde el helicóptero mientras volábamos sobre el océano, y pensar que creí que al fin saldríamos de paseo como lo hacen las familias en las películas.

Ese fue uno de los peores momentos de mi vida, desde ese día sufro de ataques de ansiedad (o eso dijo la doctora) y pavor a todo transporte aéreo e incluso a las alturas.

Me equivoque, esto no es un helicóptero es un jodido jet que viene aterrizando y no había notado la enorme pista sobre la cual estoy parada, la camioneta se va y eso es todo, tendré que subirme a esa mierda, me volteo y le digo al chico de ojos amarillos.

- Le tengo miedo a las alturas-. El solo me mira y dice

-A menos que quieras perseguir al jet por medio mundo tienes que subir-.

La máquina del demonio está esperándonos a una distancia demasiado larga y los tres hombres comienzan a caminar y a arrastrarme con ellos, en mis intentos de atrasar mi destino les digo:

-Estoy cansada, no puedo seguir-.

Lo único que logro es que el más alto me levante y me cargue como a un bebe.

Definitivamente estoy jodida, al llegar al jet solo cierro los ojos y me abrazo al hombre.

Al entrar me doy cuenta que esto parece un departamento, es muy bonito y por un momento olvido mi miedo.

Me siento en unos asientos como de aviones entre dos de los hombres y una chica me sonríe y me ofrece un sándwich y jugo.

El jet empieza a moverse y siento nauseas, me estoy mareando y no siento las manos ni las piernas, siento que me abrazan y me ordenan que respire tomo inhalaciones tan profundas que duelen y poco a poco me tranquilizo, unos brazos me mantienen rodeada y hasta ahora noto que estoy aferrada al chico de ojos verdes, los otros dos me observan y me sonríen, el que me calmo me dice:

-Tranquila pequeña, mientras estemos vivos prometemos que nada te va a pasar-.

Siento ganas de llorar y ellos me sonríen y me permito cerrar los ojos y dormir en paz.

Me siento segura.

Me siento en casa. 





HEY, HEY, HEY, HEY. 

Holaa, Alyzha pasa mucho tiempo dormida porque la sedaron y se obvian las partes en donde hacen las paradas para ir al baño y esas cosas para no hacerlo tedioso.

LOS AMO <3 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro