•••

Obudził ją silny ból głowy. Jenna otworzyła oczy i rozejrzała się po pomieszczeniu.

— Znowu tutaj... — Pomyślała z rezygnacją.

Był to jeden z niewielu momentów, kiedy odzyskiwała świadomość. Znajdowała się w chłodnym, ciasnym pomieszczeniu, w którym stało jedynie małe łóżko oraz umywalka.

— Jak wiele czasu minęło odkąd się tutaj znalazłam? — Zastanawiała się — Tydzień? Trzy tygodnie? Dwa miesiące?

Nie znała odpowiedzi na to pytanie. Niewiele pamiętała z ostatnich tygodni. Została uprowadzona z własnego domu. Ocknęła się w obcym kraju, wśród nieznanych jej ludzi. Wstrzyknięto jej jakąś substancję, po której zasnęła. Ponownie obudziła się w tym właśnie pomieszczeniu. Miała jedynie przebłyski tego co się działo w międzyczasie:

Pożar. Wielki pożar.

Krzyki. Błaganie o pomoc.

Ogromna fala.

Trzęsienie ziemi.

Tornado, które zdewastowało wszystko na swojej drodze.

Śmiech. Jej własny śmiech.

Poczucie satysfakcji.

Terror.

Płacz.

Krew.

Dominacja.

Smierć.

— Pewnego dnia nikt nie będzie w stanie Cię powstrzymać, Jenno. Jesteś zbyt potężna. — Kilka lat temu te słowa wypowiedział do niej Zunon. Człowiek, który w młodości pomógł okiełznać jej moce.

Owe słowa krążyły po jej głowie, kiedy spędzała długie, samotne godziny w małym, zimnym pomieszczeniu.

— Jestem niepowstrzymana — Szepnęła Jenna, a przerażający uśmiech samozadowolenia zawitał na jej twarzy.

•••