Wtedy do Wiktorii dotarło dlaczego Bartek jest cały Czas uśmiechniety. Znalazl coś co sprawia mu radość. Z uśmiechem patrzył się na każdy medal, na każdy puchar. Samo wspomnienie sprawiało mu niemałą radość.

Odpowiadając na pytania, które dziewczyna mu zdawała wracał wspomnieniami na żużlowe tory, gduze spotykało go szczęście, smutek, euforia, rozczarowanie ale to wszytko było zawsze zwieńczone słowami '' kocham cię '' od mamy, od taty, od rodziny I przyjaciół.

Bartkowi sprawiał radość najmniejszy podarunek od kibica, czy to będzie karteczka z nabazgranymi życzeniami,  czy piękny rysunek od fanka. Nie zważając na wszystko potrafił zachować w sobie radość z czegoś co robi.

Nie chciała przeszkadzać chłopakowi gdy kolejny raz wpadł w wir refleksji, dlatego siedziała na miejscu taskując wzrokiem kolaż ze zdjęciami których wcześniej nie zauważyła, widząc kolejne zdjęcie z jedną dziewczyną, stwierdziła że pakuje się z ujebanymi butami w czyjeś życie i może właśnie psuje czyjś związek. Nie chciała tego.

Po kilku rozczarowaniach doszła do wniosku, że zajetego się nie rusza i jak w siatkówce kiedy ktoś krzyczy '' moja'' inni się odsówają.