Per Karol

Leżeliśmy tak jeszcze przez 5 minut patrzeni na siebie i topiących się w oczach. Jego śliczne oczęta są  jak najpieknieszy kwiat jaki w życiu widziałem.

- może coś zjemy? - zapytał chłopak

- nie mam chęci

Chłopak przybliżył głowę w moja stronę i pocałował mnie w czoło.

-a głową dalej boli?

-ta, ale przyjdzie mi pewnie zaraz - uśmiechnąłem się

-no nie wiem

Chłopak pocałował mnie i wstał z łóżka, złapała za kołdrę i zabrał mi ją

-ej noo

-wstawaj, chodź zrobimy śniadanie

-ale ty jesteś - wstałem z łóżka i podszedłem do chłopaka - zadowolony?

- tak - uśmiechnął się słodko

- uśmiechaj się tak częściej - puściłem mu oczko a chłopak się zarumienił

-ale ty dzisiaj masz widzę dobry humor

-a no mam to źle?

- przeciwnie - chłopak dał mi całusa w policzek i wyszedł z pokoju

Mu chyba też humor dopasuje. Wyszedłem z pokoju i skierowałem się do kuchni. Tam zobaczyłem mojego chłopczyka który szukał coś w szafkach

-zrobię jajecznicę - powiedziałem a chłopak lekko się wystraszył

-nie strasz mnie

-nie będę

Podszedłem niego i oparłem swoją głowę o jego czoło. Kocham patrzeć na jego oczy one są jak narkotyk poprostu. Po jakiś 30 sekundach odsunałem się i otworzyłem lodówkę. Wyjąłem z niej jajka i produkty potrzebne aby zrobić śniadanie.

-pomóc ci?

-nie musisz, będę wdzięczny jak mi potowarzyszy - odpowiedziałem

-więc tak zrobię

I tak zacząłem robić jajecznicę i w trakcie robienia gadałem z chłopakiem. Naprawdę to jest pierwszy raz który marzyłem tak z nim spędzać czas, pobudka i widzieć go jak na mnie słodko patrzy, potem robić śniadanie razem z nim. Chciałbym aby tak było zawsze. Hubert to człowiek jak każdy ale nie wiem jak on to robi że daje mi tyle szczęścia? Jest dla mnie bohaterem. Z moich myśli wyrwał mnie Ernest wchodzący do kuchni

-siema chciałem poinformować że jutro Karol masz spotkanie z Andrzejem i ma być też Hubert - powiedział

-co? - zapytał Hubert

- nie wiem Karol  co mu powiesz ale on chce widzieć Huberta jako gangstera

- mój chłopak nie będzie gangsterem - powiedziałem

- była umowa że albo robimy z niego gangstera albo go zabijamy - przypomniał chłopak

- ogarnę to - powiedziałem jedynie i zacząłem dalej robić śniadanie

- tylko żeby jutro Hubert nie leżał 2 metry przez ciebie pod ziemią - skomentował Ernest i wyszedł z kuchni.

Coś czuję że ten dzień będzie ciężki. Jak mam przez nawet nie 24h zrobić Huberta gangstera? Jeżeli gangster potrzeba jakoś miesiąca aby się wczuć. Muszę porozmawiać na spokojnie i powiedzieć że nie pozwolę aby Hubi był taki jaki ja jestem.