Per Hubi

Gdy już byliśmy w bazie Karol  zostawił mnie  w salonie z Piotrkiem  a on poszedłem do pokoju. 

-hejcia chodź pogadamy - powiedział Piotrek

Posłuchałem go i usiadłem obok niego

-fajnie że jesteś z nim miło,  jedyną osobą którą on okazał uczucia - opowiedział

-miło że to mogłem być ja - zaśmiałem się lekko

-noo w sumie chyba tylko Ty wiesz o nim wszystko, nam nigdy nie chce opowiadać  o sobie, wiemy tyle ile się dowiedzieliśmy przez kolegę z innego gangu

-heh ufa mi - odpowiedziałem

-i to bardzo, chcesz może gdzieś pochodzić ze mną po miście? - zapytał

-nie wiem

-no weź - puknal mnie lekko w ramię - tak średnio chce mi  się sam chodzić

-a co jeśli ktoś mnie zobaczy?

- co wiem nikt nie zgłosił że się zgubiłeś więc luz - uśmiechnął się chłopak

-no spoko

Wstaliśmy z kanapy, założyliśmy buty i wyszliśmy z bazy. Zaczęliśmy chodzić i gadać

-ogólnie sam nie wiem czemu  do ciebie strzeliłem

-no wiesz dzięki tobie mam chłopaka - lekko się zaśmialiśmy

-a miałeś kiedyś dziewczynę lub chłopaka?

-nie, miałam przyjaciółkę do której sam nie wiedziałem czy coś do niej czuję czy nie - odpowiedziałem

- chodzi o tą dziewczynę co była
z tobą podczas napadu?

-tak

- nawet byście do siebie pasowali

-może i tak

- a jak tam ręka bliznę pewnie masz? - zmienił temat

-e tam mam więcej blizn

-  jak to ktoś też do ciebie strzelał? - zapytał zaciekawiony

-znaczy od 15 lat się tnę i się uzależniłem lekko od tego. Rodzice na początku chcieli mnie wziąść do psychologa lecz od miesiąca już mieli to gdzieś - opowiedziałem

-czemu to robisz?

-wtedy miałem taką Klaudię i ona była dla mnie najważniejsza lecz okazało się że za placami mnie ostro obgaduje było mi smutno strasznie, nie umiałem się ogarnąć dlatego zacząłem się ciąć a potem już bez powodu to robiłem

-oou współczuję

-nie musisz

I tak przez jakieś 3h spędziliśmy razem czas. Piotrek jest super osoba tak jak Karol.