Per Karol

Od godziny siedzę znów na cmentarzu. Cieszę się ostatnim dniem życia. Lekko się boję ale mam nadzieję że eh.. Nie ważne muszę zadzwonić do wrogów i powiedzieć że im się daje.

- już niedługo się zobaczymy mamo - powiedzialem cicho i wstałem z ławki

Pomodliłem się i wyszedłem z cmenatrza. Wyjąłem telefon i zadzwoniłem do nich

-halo - usłyszałem

-poddaję się - powiedziałem

-ooo w końcu to przyjdź za godzinę do starej fabryki możemy ciebie dziś załatwić i mieć z głowy - powiedział

-dobrze - rozłączyłem się i schowałem telefon do kieszeni.

Wyszedłem  z cmenatrza i podszedłem do swojego samochodu. Odblokowałem go, wsiadłem do niego i kiedy byłem już gotowy do drogi pojechałem.

Per Hubi

Za 2 minuty powinniśmy być przy cmentarzu gdy jechałem myślałem co powiedzieć Karolowi aby tego nie robił. Powiedzieć co do niego czuję to może nie wystarczyć. Gdy już dotarliśmy wybiegłem z samochodu i wszedłem na cmentarz ale nie wiedziałem tam Karola. Po chwili zlapal mnie Ernest

-durniu widziałem samochód Karol jak jechał, jesteś debilem byśmy go dogonili jakbyś nie wybiegał z samochodu - powiedział Ernest

-damy radę! - krzyknąłem i pobiegłem w stronę samochodu.

Wsiadłem do niego a potem chłopak. Ernest rusz szybko w drogę. Po jakiś 3 minutach zobaczyliśmy samochód Karola stał on w starej fabryce

-japierdole - powiedział Ernest i zatrzymał wóz

-dzwonię do wolnego zakonu aby nam pomogli - powiedział Marcin i wyjął telefon z kieszeni

Ja nie wytrzymałem i wybiegłem z samochodu. Miałem tylko w myśli aby go uratować nie ważne czy ja mogę przy tym umrzeć czy nie.

Per Karol

Byłem już w środku czułem w środku strach lecz na zewnątrz udawałem ze jestem silny i dam radę. Po chwili naprzeciwko mnie 5 metrów odemnie stanęli Maciek i jego gang

- witam Karol jak się czujesz że zaraz znikniesz? - zapytał śmiejąc się

-wspaniale - powiedziałem odważnie

-życie ci się sypie? A i tak mam to w dupie.

Po chwili Maciek wyjął broń i przycelował we mnie.

-koniec z tobą - powiedział

Gdy juz miałem prawie spuścił puste aby mnie zastrzelić Hubert rzucił się broniąc mnie. Usłyszałem strzał.

-Hubert! - krzyknąłem

Do fabryki wbił wolny zakon i chłopaki. Wolny zakon to jedyny gang dziewczyn które zawsze nam pomagają a my im. Zaczęła się strzelanina ja bez zastanowienia pobiegłem do nieprzytomnego Huberta. Uklęknąłem przy nim, zobaczyłem że jest nieprzytomny

-debilu- powiedziałem cicho

- zabierz go do bazy i sie nim zajmij by ogarniemy z dziewczynami tutaj - usłyszałem i odwróciłem głowę zobaczyłem Piotrka

-spoko stary - powiedziałem i wziąłem Huberta w stylu "panny młodej" i wybiegłem z fabryki.