Per Karol

Znów całą noc byłem na cmentarzu. Siedziałem przy mamie i płakałem. Często z nią gadałem i czułem że ona mnie słucha. Chciałbym ją przytulić albo chociaż poznać, szkoda że taki los  postąpił. Zrobiło się już noc. Podszedł do mnie Pan i powiedział że muszę już iść. Pożegnałem się z mamą i wyszedłem. Podszedłem do mojego samochodu  i odblokowalem go kluczem. Kiedy już ogarnąłem się z płaczu wsiadłem do samochodu i pojechałem w stronę bazy. Jechałem szybciej o tej godzinę mało jeździ samochodów. Gdy dotarłem zaparkowałem i wysiadłem z niego. Po cichu wszedłem do domu. Zdjąłem buty i szedłem do mojego pokoju. Po drodze zobaczyłem pokój Hubiego. Ostanio dziwne mam uczucie wobec niego. Przy nim nie czuję tym kim zawsze jestem czyli gangsterem z zimny sercem. Nie wiem czemu tak jest czuję jakby zawsze chciałbyć przy nim i go nie opuszczać. Nie mogę przestać o  nim myśleć i niekiedy to mnie denerwuje, próbuje przestać ale to jest silniejsze odemnie. Stałem przed  drzwiami  i myślałem. Po chwili popatrzyłem na klucz wziąłem go i włożyłem do zamka. Przekręciłem klucz i otworzyłem drzwi odrazu wszedłem do środka. Zobaczyłem chłopaka który śpi na materacu i widać że śni mu się koszmar bo się wierci i ma łzy w oczach.

-słodkich snów - powiedziałem cicho

Popatrzyłem na niego jeszcze przez chwilę  a potem wyszedłem z  spokoju
Zamknąłem drzwi oczywiście na klucz i położyłem go na szafce. Poszedłem do swojego pokoju. Ogarnąłem się do spania a potem się położyłem na łóżku. Nie chciało mi się spać. Znów zacząłem myślęć o Hubercie.

-czy ja coś do niego czuję ? - zapytałem w myślach

Nie znam odpowiedzi. Poprostu dzięki porwaniu poznałem najważniejsza osoba której nie chce stracić czy to dobrze gangster który nigdy nie pokazywał uczuć przez jednego chłopaka się zmienia? Myślałem tak dobre pół godziny potem zacząłem robić się senny więc położyłem się wygodnie i zasnąłem.