Byłaś kuzynką Kindaichiego, więc to było oczywiste, że pójdziesz z nim do Aoby. Byłaś od niego o rok starsza, z tego powodu musiałaś go oprowadzić po szkole. Obiecałaś mu jeszcze, że dołączysz z nim do drużyny. Nie mogłaś mu odmówić. Szczególnie, że wolałaś mieć na niego oko. Wolałaś, żeby w szkole był tylko jeden Oikawa. Dwóch nie potrzeba było.

Pierwszego swojego dnia jako menadżerka poszłaś razem z swoim kuzynem na salę. Byłaś lekko śpiąca, ponieważ po pierwsze nie wyspałaś się, po drugie ostatnia lekcja tak cie nudziła, że chwilkę się przespałaś.

-Kindaichi nie możesz im powiedzieć, że przyjdę jutro?

-[Imie] ale ja już im powiedziałem, że będziesz.

-No dobrze no. Pójdę, ale tylko dlatego, że ty mnie o to prosiłeś.

Weszliście do sali, a pisk butów prawie natychmiast ucichł. 

-Ohayo!

Krzyknęłaś razem z swoim kuzynem i lekko się ukłoniłaś

-[Imie] [Nazwisko] Miło mi was wszystkich poznać.

-Widział ktoś moje buty?

Odwróciłaś się w stronę, skąd dochodził czyjś głos. Zobaczyłaś pewnego szatyna, który jak tylko na ciebie spojrzał to od razu odwrócił swój wzrok w inną stronę. Kojarzyłaś go. Kiedyś, jak byłaś w pierwszej klasie, spotkałaś go przy automacie. Podeszłaś bliżej, żeby też coś sobie kupić i przedstawiliście się sobie. Od tamtej pory go nie widziałaś.

-Cześć Iwaizumi.

Pomachałaś mu z szerokim uśmiechem. 

-Cześć [Imie]

Miny całej drużyny mówiły więcej niż sto słów. Przewróciłaś oczami i oparłaś dłonie o swoje biodra.

-Kiedyś spotkałam Iwaizumiego. Tylko potem za bardzo się nie widzieliśmy.

Ostatnie dodałaś trochę smutna. Chciałaś z nim się bardziej zapoznać, ale nie mogłaś go znaleźć, a teraz będziecie się widzieć prawie codziennie.

-[Imie]-chan pomożesz Hajime w szukaniu butów?

-Dobrze trenerze.

Uśmiechnęłaś się, zamykając oczy i odwróciłaś się w kierunku szatyna. Nie wiedziałaś, że oprócz twojego znajomego jeszcze kilka osób się rumieni.

-Chodź Iwaizumi.

Pociągnęłaś za sobą czerwonego na twarzy chłopaka i wyszliście z sali.

-Gdzie je ostatnio widziałeś?

-T-Tutaj.

Pokazał ci na jedną z szafek.

-Hmm...

Zastanowiłaś się chwilę. Wpadłaś na pewien pomysł. Zerknęłaś za szafkę i dostrzegłaś zgubę.

-Wiedziałam. Ciekawe który taki dowciapny.

-Pewnie Shittykawa.

-Masz na myśli Oikawę?

-T-Tak. Nie mów, że jesteś jego fanką.

Zaśmiałaś się na reakcję chłopaka. Wyjęłaś jego obuwie i mu je podałaś.

-Nic z tych rzeczy. Oikawa może ma jakieś tam zdolności, ale jak dla mnie jest zapatrzony w siebie.

Widziałaś go kilka razy, gdy miał wokół siebie wianuszek dziewczyn. W takich sytuacjach po prostu odchodziłaś i wtedy traciłaś okazję spotkać Iwaizumiego.

-Wracajmy na trening. Z chęcią zobaczę jak gracie.

-J-Jasne.

Chciało ci się śmiać z reakcji chłopaka. Wróciliście na salę i wtedy zobaczyłaś po raz pierwszy jak szatyn doprowadza do pionu tego lalusia. Jednego byłaś pewna. Nie będziesz się z nimi nudzić

>>>>>>>>>>>>>>>>>

Co się ze mną dzieje? Wena mi ucieka! A to wszystko przez pewnego osobnika, który dość często wyprowadza mnie z równowagi. Cóż mam nadzieję, że wrócę do normy

W następnym rozdziale

Korki dla przyjaciela i niespodziewany gość